oszukać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. że wszystko jest w porządku

  • 1.

    w celu osiągnięcia korzyści spowodować powstanie u kogoś przekonania, że coś jest prawdziwe lub zgodne z przyjętymi regułami, podczas gdy takie nie jest
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • oszukać klienta, nauczyciela, ojca; ludzi; rodziców; policję; kontrolerów; kolejarzy, rolników; widownię; komisję poborową; elektorat, wyborców; naród, obywateli, państwo, społeczeństwo
    • oszukać na gatunku, na towarze; na wadze; przy liczeniu, przy podziale (majątku), przy sprzedaży
    • haniebnie, sprytnie, świadomie oszukać
    • oszukany przy zakupie
  • Dużo mówi się o bezrobociu. Faktycznie jest to bardzo duży, istotny problem, dotyczący bardzo wielu ludzi. Lecz nie dajmy się oszukać, że za poprzednich rządów nie było takiego problemu.

    źródło: NKJP: Piotr Wanecki: Jacy są ludzie..., Nakielski Czas, 2006-03-08

    Gdybyśmy oszukali na zarybianiu, tobyśmy podcinali gałąź na której siedzimy.

    źródło: NKJP: Cezary Łazarewicz: Jeziora szły jak woda, Gazeta Wyborcza , 1995-12-14

    Po przedstawieniu kandydatów i tajnym głosowaniu rozpoczęło się nerwowe oczekiwanie. Dziurowicz nie był pewny zwycięstwa. - Jacek, idź i pilnuj, żeby nie oszukali przy liczeniu głosów [...].

    źródło: NKJP: Robert Błoński: PIŁKA NOŻNA. Marian Dziurowicz prezesem PZPN, Gazeta Wyborcza , 1995-07-04

    - Skąd pan to wie? - zapytałem. - Stąd, że sam jestem szulerem. Ale tamci oszukali mnie przy podziale. Dlatego postanowiłem ich wsypać.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. oszukam
    oszukamy
    2 os. oszukasz
    oszukacie
    3 os. oszuka
    oszukają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oszukałem
    +(e)m oszukał
    oszukałam
    +(e)m oszukała
    oszukałom
    +(e)m oszukało
    oszukaliśmy
    +(e)śmy oszukali
    oszukałyśmy
    +(e)śmy oszukały
    2 os. oszukałeś
    +(e)ś oszukał
    oszukałaś
    +(e)ś oszukała
    oszukałoś
    +(e)ś oszukało
    oszukaliście
    +(e)ście oszukali
    oszukałyście
    +(e)ście oszukały
    3 os. oszukał
    oszukała
    oszukało
    oszukali
    oszukały

    bezosobnik: oszukano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. oszukajmy
    2 os. oszukaj
    oszukajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oszukałbym
    bym oszukał
    oszukałabym
    bym oszukała
    oszukałobym
    bym oszukało
    oszukalibyśmy
    byśmy oszukali
    oszukałybyśmy
    byśmy oszukały
    2 os. oszukałbyś
    byś oszukał
    oszukałabyś
    byś oszukała
    oszukałobyś
    byś oszukało
    oszukalibyście
    byście oszukali
    oszukałybyście
    byście oszukały
    3 os. oszukałby
    by oszukał
    oszukałaby
    by oszukała
    oszukałoby
    by oszukało
    oszukaliby
    by oszukali
    oszukałyby
    by oszukały

    bezosobnik: oszukano by

    bezokolicznik: oszukać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: oszukawszy

    gerundium: oszukanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: oszukany

    odpowiednik aspektowy: oszukiwać

  • bez ograniczeń + oszukać +
    KOGO + (że ZDANIE)
    bez ograniczeń + oszukać +
    KOGO + (na CZYM | przy CZYM)
  • Czasownik przedrostkowy od szukać; niezbyt jasna geneza znaczenia, które przypuszczalnie powstało przez jakieś hipotetyczne ogniwo pośrednie, np. 'szelestem czy szmerem, szemraniem wprowadzać w błąd, zwodzić' (Bor); zob. szukać