wymusić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zmusić kogoś do czegoś w wyniku użycia wobec niego przemocy, szantażu lub wywierania presji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

wymusić pieniądze; haracz, łapówkę, okup; odszkodowanie; ileś tysięcy zł; decyzję; zmiany; podpisanie oświadczenia/umowy; zeznania; ustępstwa; rezygnację; obniżkę cen/kosztów/marż/taryf; przerwanie śledztwa; przyspieszenie prac; reformy; posłuszeństwo; oddanie telefonu komórkowego; pierwszeństwo przejazdu
wymusić na nas, na niej, na nim; na posłach, na rządzie, na samorządzie, na władzach; na trenerze, na zawodnikach; na rodzicach; na nauczycielach; na policji; na szefie; na sponsorach; na banku
wymusić od ludzi; od rodziny; od emeryta; od nastolatka; od rządu; od właściciela; od firmy
chcieć, próbować, usiłować, zdołać wymusić
wymuszony kompromis, wymuszona dymisja; wymuszone biciem, torturami; presją, strajkiem; okolicznościami; wymuszone przez dyrektywy, przez przepisy; przez umowy; przez funkcjonariuszy; przez procesy

	Bardon natomiast bez trudu w czasie rozpoznania wskazał mężczyznę, który chciał od niego wymusić 350 tysięcy złotych. źródło: NKJP: Współpracownik: Komórkowa „ośmiornica”, Tygodnik Ciechanowski, 2006-07-13
	Nieoficjalne informacje mogą nas doprowadzić do ujęcia sprawców. Ale dla sądu najważniejszy jest moment, kiedy świadek staje przed sądem i zeznaje, że ten właśnie oskarżony wymusił na nim okup. źródło: NKJP: Katarzyna Kęsicka: Starówka ma prawo, Gazeta Wyborcza, 1994-08-09
	Piętnaście lat temu robotnicy Wybrzeża wymusili na komunistycznych władzach PRL podpisanie Porozumień Gdańskich. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 30.08.1995
	Dobiegł końca proces oficera Służby Bezpieczeństwa Barbary W., którą Instytut Pamięci Narodowej oskarżył o znęcanie się nad więźniami w okresie lat 80. w celu wymuszenia od nich zeznań. źródło: NKJP: Pani oficer SB., Dziennik Polski, 2003-12-12
	Ostatnio mówiłem, na pewno, przy okazji tego faceta, którego zgarnęliśmy w Piasecznie. – A! Czekaj, przypominam sobie. Tego, który chciał wymusić dwadzieścia tysięcy haraczu w sklepie? – Tak. Okazało się, że to nauczyciel z Władka. Dokładniej mówiąc: z gimnazjum. Prowadził zajęcia z wuefu... I werbował członków swojego gangu. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymusiłem +(e)m wymusił	wymusiłam +(e)m wymusiła	wymusiłom +(e)m wymusiło	wymusiliśmy +(e)śmy wymusili	wymusiłyśmy +(e)śmy wymusiły
2 os.	wymusiłeś +(e)ś wymusił	wymusiłaś +(e)ś wymusiła	wymusiłoś +(e)ś wymusiło	wymusiliście +(e)ście wymusili	wymusiłyście +(e)ście wymusiły
3 os.	wymusił	wymusiła	wymusiło	wymusili	wymusiły

bezosobnik: wymuszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wymuśmy
2 os.	wymuś	wymuście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymusiłbym bym wymusił	wymusiłabym bym wymusiła	wymusiłobym bym wymusiło	wymusilibyśmy byśmy wymusili	wymusiłybyśmy byśmy wymusiły
2 os.	wymusiłbyś byś wymusił	wymusiłabyś byś wymusiła	wymusiłobyś byś wymusiło	wymusilibyście byście wymusili	wymusiłybyście byście wymusiły
3 os.	wymusiłby by wymusił	wymusiłaby by wymusiła	wymusiłoby by wymusiło	wymusiliby by wymusili	wymusiłyby by wymusiły

bezosobnik: wymuszono by

bezokolicznik: wymusić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymusiwszy

gerundium: wymuszenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wymuszony

odpowiednik aspektowy: wymuszać

Od: musieć