-
2.
pot. wykonywać jakąś pracę albo być w sytuacji, która wymaga dużego wysiłku i sprawia kłopot -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Wolę zębami rwać perz z ziemi, niż w mieście siedzieć, mordować się z zuchwałymi dziećmi i patrzeć, jak po ulicach łażą różne próżniaki.
źródło: NKJP: Pani na swoim, Dziennik Polski, 1998-11-06
Konisko głodne morduje się z tym wędzidłem, a on poszedł do szynku lub za sprawunkami.
źródło: NKJP: Czy nie ma na to „recepty”?, Gromada, 1950
Oppenheim przypina deski i szusem wali na dół. Ruda tymczasem morduje się z wiązaniami. Rzemienie podmarzły, zesztywniały, przestały pasować do buta...
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
Mordowałem się z tą książką jak rzadko, prawie dwa miesiące. Przeczytałem od dechy do dechy i teraz mogę autorytatywnie stwierdzić: nie było warto.
źródło: NKJP: Internet
Nie zamierzam wysiadywać w barach i czekać na okazję albo mordować się w siłowni z nadzieją, że jakiś spocony macho pomoże dźwigać mi ciężarki
źródło: NKJP: Anna Kulik: Lwica biurowa i cmentarny poeta, 2003
-
część mowy: czasownik
-
Rzżywotny + mordować się + (z KIM/CZYM) -
Pochodny od mordować