mocno II

I
  • pot.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca uwagę swoją intensywnością
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  bardzo
    kolosalnie
    nieźle II
    (quasi)antonimy:  trochę II
  • Inna dłoń, mocno żylasta, przejęła ją od poprzedniej i postawiła na półce kamiennej, wyżłobionej w głazie tuż poniżej ognia.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1996

    Saul czuł się mocno zawiedziony w swoich ukrytych nadziejach i postanowił Dawida przynajmniej upokorzyć.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści bilbijne, 1996

    Czysto teoretycznie rzecz rozpatrując [...], gdyby się ktoś mocno uparł, to tak, mógłby doprowadzić do jego odwołania.

    źródło: NKJP: Piotr Gabryel, Marek Zieleniewski: Piąta władza, czyli kto naprawdę rządzi Polską?, 1998

    W fobiach Völlingera elementami koniecznymi są miejsce i czas, ponieważ ta kamienica przeraża go niekiedy mocniej, niekiedy słabiej.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    Jeśli kolejarz Filipek nienawidził czegoś na świecie całą duszą, to chyba partactwa, tandety, taniochy, a zatem również tych małych pyskaczy i demagogów, którzy robotnikiem pogardzali, pracę robotnika mieli za nic, trud robotniczy postponowali, strojąc się nieustannie w piórka rzeczników robotniczej sprawy. To właśnie najmocniej Filipka zniechęcało do komunistów.

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

    Inne uwagi

    st. wyższy:  mocniej 
    st. najwyższy:  najmocniej 

  • mocno _
    Przym. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna będąca rezultatem czyichś działań
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. mocny

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  mocno I 
FRAZEOLOGIZMY:
Data ostatniej modyfikacji: 27.01.2023