Jak korzystać ze słownika?

strzelić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

8. bramkę

  • Definicja

    8.

    uzyskać punkt w niektórych rozgrywkach sportowych przez umieszczenie piłki lub krążka w bramce
  • Wymowa

    [stszelić] lub pot. [sczszelić], lub pot. [szczszelić]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  zaaplikować
    hiperonimy:  zdobyć
  • Połączenia
    • bramkarz, napastnik, obrońca, pomocnik; Citko, Dembiński, Ronaldo... strzelił; Legia, strzeliła; piłkarze, goście, przeciwnicy, rywale strzelili
    • strzelić bramkę, gola, karnego, samobója
    • strzelić w dogrywce, w końcówce
    • strzelić szybko
    • potrafić, zdołać strzelić
  • Cytaty

    Teraz jedziemy strzelić im decydującego gola.

    źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

    W 69. min zwycięskiego gola strzelił Simone, który, po podaniu Chorwata Bobana, wykorzystał sytuację sam na sam z bramkarzem Juventusu.

    źródło: NKJP: Agata Nowakowska: Liga włoska, Gazeta Wyborcza, 1992-11-30

    Przyznaje, że był zaniepokojony, gdy Ekiert tak szybko strzelił na 1:0, a w przewadze jego zespół przegrywał 1:2 i 1:3.

    źródło: NKJP: (ma.w): Pełny zestaw emocji, Nowiny Raciborskie, 2006-10-31

    Mks Ciechanów po 1 połowie przegrywał dopiero 1:0, lecz nie potrafił strzelić bramki.

    źródło: NKJP: B.Matusiak: Blogomania, Tygodnik Ciechanowski, 2004-10-01

    Bramkę na wagę awansu czeskiej drużyny strzelił w dogrywce rezerwowy Marcel Liczka.

    źródło: NKJP: Niezastąpiony Warzycha, Dziennik Polski, 2002-10-05
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelę
    		 strzelimy
    2 os. strzelisz
    		 strzelicie
    3 os. strzeli
    		 strzelą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłem
    +(e)m strzelił
    		 strzeliłam
    +(e)m strzeliła
    		 strzeliłom
    +(e)m strzeliło
    		 strzeliliśmy
    +(e)śmy strzelili
    		 strzeliłyśmy
    +(e)śmy strzeliły
    2 os. strzeliłeś
    +(e)ś strzelił
    		 strzeliłaś
    +(e)ś strzeliła
    		 strzeliłoś
    +(e)ś strzeliło
    		 strzeliliście
    +(e)ście strzelili
    		 strzeliłyście
    +(e)ście strzeliły
    3 os. strzelił
    		 strzeliła
    		 strzeliło
    		 strzelili
    		 strzeliły

    bezosobnik: strzelono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelmy
    2 os. strzel
    		 strzelcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłbym
    bym strzelił
    		 strzeliłabym
    bym strzeliła
    		 strzeliłobym
    bym strzeliło
    		 strzelilibyśmy
    byśmy strzelili
    		 strzeliłybyśmy
    byśmy strzeliły
    2 os. strzeliłbyś
    byś strzelił
    		 strzeliłabyś
    byś strzeliła
    		 strzeliłobyś
    byś strzeliło
    		 strzelilibyście
    byście strzelili
    		 strzeliłybyście
    byście strzeliły
    3 os. strzeliłby
    by strzelił
    		 strzeliłaby
    by strzeliła
    		 strzeliłoby
    by strzeliło
    		 strzeliliby
    by strzelili
    		 strzeliłyby
    by strzeliły

    bezosobnik: strzelono by

    bezokolicznik: strzelić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: strzeliwszy

    gerundium: strzelenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: strzelony

    odpowiednik aspektowy: strzelać

  • Składnia
    bez ograniczeń + strzelić +
    CO
  • Pochodzenie

    psł. *strěliti 'wypuścić strzałę z łuku, z kuszy'

    Czasownik odrzeczownikowy od psł. *strěla (zob. strzała).
    Pierwotne znaczenie odnosiło się wyłącznie do wypuszczania strzał. Z biegiem czasu i rozwojem myśli technicznej pojawiły się znaczenia wtórne odnoszące się do wystrzeliwania pocisków z broni palnej, wydawania odgłosu przypominającego strzelanie z broni palnej oraz metaforyczne - określające każde uderzenie, któremu towarzyszy trzask, wybuch, wyrzut, wzrost (ruch ku górze) i inne.