Jak korzystać ze słownika?

strzelić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

12. kielicha

  • Definicja

    12.

    pot.  wypić szybko porcję napoju alkoholowego
  • Wymowa

    [stszelić] lub  pot.  [sczszelić], lub  pot.  [szczszelić]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    czynności związane z jedzeniem


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    używki

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  chlapnąć
    ciapnąć
    dziabnąć
    golnąć
    kropnąć
    palnąć
    trzasnąć
    walnąć
  • Połączenia
    • strzelić piwko, wódkę; jednego, kielicha, setkę
  • Cytaty

    Pijany może nie był, ale solidnie wstawiony. Biorąc pod uwagę jego masę, żeby osiągnąć ten stan, musiał strzelić ze trzy setki.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997

    Dziś mógł sobie strzelić kielicha, zresztą dobrze mu to zrobi przed rozmową z naczelnym.

    źródło: NKJP: Janusz Płoński: Góralskie tango, 1978

    Trzeba było strzelić sobie jednego na śmiałość.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelę
    		 strzelimy
    2 os. strzelisz
    		 strzelicie
    3 os. strzeli
    		 strzelą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłem
    +(e)m strzelił
    		 strzeliłam
    +(e)m strzeliła
    		 strzeliłom
    +(e)m strzeliło
    		 strzeliliśmy
    +(e)śmy strzelili
    		 strzeliłyśmy
    +(e)śmy strzeliły
    2 os. strzeliłeś
    +(e)ś strzelił
    		 strzeliłaś
    +(e)ś strzeliła
    		 strzeliłoś
    +(e)ś strzeliło
    		 strzeliliście
    +(e)ście strzelili
    		 strzeliłyście
    +(e)ście strzeliły
    3 os. strzelił
    		 strzeliła
    		 strzeliło
    		 strzelili
    		 strzeliły

    bezosobnik: strzelono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelmy
    2 os. strzel
    		 strzelcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłbym
    bym strzelił
    		 strzeliłabym
    bym strzeliła
    		 strzeliłobym
    bym strzeliło
    		 strzelilibyśmy
    byśmy strzelili
    		 strzeliłybyśmy
    byśmy strzeliły
    2 os. strzeliłbyś
    byś strzelił
    		 strzeliłabyś
    byś strzeliła
    		 strzeliłobyś
    byś strzeliło
    		 strzelilibyście
    byście strzelili
    		 strzeliłybyście
    byście strzeliły
    3 os. strzeliłby
    by strzelił
    		 strzeliłaby
    by strzeliła
    		 strzeliłoby
    by strzeliło
    		 strzeliliby
    by strzelili
    		 strzeliłyby
    by strzeliły

    bezosobnik: strzelono by

    bezokolicznik: strzelić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: strzeliwszy

    gerundium: strzelenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: strzelony

    odpowiednik aspektowy: strzelać

  • Składnia
    bez ograniczeń + strzelić +
    CO
  • Pochodzenie

    psł. *strěliti 'wypuścić strzałę z łuku, z kuszy'

    Czasownik odrzeczownikowy od psł. *strěla (zob.  strzała ).
    Pierwotne znaczenie odnosiło się wyłącznie do wypuszczania strzał. Z biegiem czasu i rozwojem myśli technicznej pojawiły się znaczenia wtórne odnoszące się do wystrzeliwania pocisków z broni palnej, wydawania odgłosu przypominającego strzelanie z broni palnej oraz metaforyczne - określające każde uderzenie, któremu towarzyszy trzask, wybuch, wyrzut, wzrost (ruch ku górze) i inne.