strzelić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

15. fotkę

  • 15.

    pot.  używany jako ekspresywny zastępnik czasownika zrobić i innych czasowników
  • [stszelić] lub pot. [sczszelić], lub pot. [szczszelić]

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    rodzaje pracy


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    fotografia

    • strzelić drzemkę, film, fotkę, mapę, zdjęcie;
  • Stwierdził, że nie przewróci mu się w głowie, bo zaraz zadzwoni kumpel redaktor i poprosi, żeby mu strzelił mapę Nigerii do jakiejś informacji.

    źródło: NKJP: (JA): Subiektywny, czyli dobry, Słowo Polskie - Gazeta Wrocławska, 2004-06-23

    W każdej chwili jakiś lokalny paparazzo mógłby mi strzelić kompromitującą fotkę.

    źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008

    Zawodowy parlamentarzysta nie pożałował diet i strzelił sobie wizytówkę ze zdjęciem.

    źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców: wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999

    Trafił i tym razem, a potem można było sobie już strzelić drzemkę na całego, bo nawet gdy piłka spadła na poprzeczkę bramki Słoweńców, to była to sytuacja całkowicie przypadkowa.

    źródło: NKJP: Janusz Kozioł: Się przespali i pograli, Gazeta Krakowska, 2002-10-04

    W mianowniku również Stanisław Wojtyra, a nie Wojtera. Całkiem możliwe, że dziennikarz strzelił literówkę […].

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelę
    strzelimy
    2 os. strzelisz
    strzelicie
    3 os. strzeli
    strzelą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłem
    +(e)m strzelił
    strzeliłam
    +(e)m strzeliła
    strzeliłom
    +(e)m strzeliło
    strzeliliśmy
    +(e)śmy strzelili
    strzeliłyśmy
    +(e)śmy strzeliły
    2 os. strzeliłeś
    +(e)ś strzelił
    strzeliłaś
    +(e)ś strzeliła
    strzeliłoś
    +(e)ś strzeliło
    strzeliliście
    +(e)ście strzelili
    strzeliłyście
    +(e)ście strzeliły
    3 os. strzelił
    strzeliła
    strzeliło
    strzelili
    strzeliły

    bezosobnik: strzelono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelmy
    2 os. strzel
    strzelcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłbym
    bym strzelił
    strzeliłabym
    bym strzeliła
    strzeliłobym
    bym strzeliło
    strzelilibyśmy
    byśmy strzelili
    strzeliłybyśmy
    byśmy strzeliły
    2 os. strzeliłbyś
    byś strzelił
    strzeliłabyś
    byś strzeliła
    strzeliłobyś
    byś strzeliło
    strzelilibyście
    byście strzelili
    strzeliłybyście
    byście strzeliły
    3 os. strzeliłby
    by strzelił
    strzeliłaby
    by strzeliła
    strzeliłoby
    by strzeliło
    strzeliliby
    by strzelili
    strzeliłyby
    by strzeliły

    bezosobnik: strzelono by

    bezokolicznik: strzelić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: strzeliwszy

    gerundium: strzelenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: strzelony

    odpowiednik aspektowy: strzelać

  • bez ograniczeń + strzelić +
    (KOMU) + CO
  • psł. *strěliti 'wypuścić strzałę z łuku, z kuszy'

    Czasownik odrzeczownikowy od psł. *strěla (zob. strzała).
    Pierwotne znaczenie odnosiło się wyłącznie do wypuszczania strzał. Z biegiem czasu i rozwojem myśli technicznej pojawiły się znaczenia wtórne odnoszące się do wystrzeliwania pocisków z broni palnej, wydawania odgłosu przypominającego strzelanie z broni palnej oraz metaforyczne - określające każde uderzenie, któremu towarzyszy trzask, wybuch, wyrzut, wzrost (ruch ku górze) i inne.