posiłek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

jedzenie, zwykle o stałej porze dnia, rzeczy przygotowanych do spożycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

hiperonimy:

jedzenie

popołudniowy, poranny, wieczorny; jedyny; główny, najważniejszy, podstawowy; uroczysty; szybki; spóźniony posiłek; codzienne, nieregularne, regularne, stałe posiłki
posiłek o określonej/stałej porze
posiłek i nocleg
czas, godzina, pora posiłku
czas, pora, przerwa na posiłek
przerwać posiłek; celebrować posiłki
siadać, siąść, usiąść, zasiąść; przygotować się, przystąpić, szykować się; pić, podawać (herbatę, kompot, piwo, sok, wino) do posiłku; nakrywać (stół) do posiłku
wołać, wzywać; gromadzić się, chodzić, iść/pójść, przyjść, udać się, wpaść dokądś, wstąpić, zatrzymać się gdzieś; spóźnić się; zaprosić; czekać na posiłek
pojawić się, spotkać/spotykać się na posiłku; sprzątać, zmywać (naczynia) po posiłku; bywać na posiłkach
po posiłku, przed posiłkiem; podczas posiłku, przy posiłku; między posiłkami

	Wieczorem, kiedy po zachodzie słońca temperatura robi się znośna, nadchodzi czas głównego posiłku dnia. źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
	Między posiłkami [...] często chodziliśmy na pobliską górę Antałówkę, czy też trochę dalej na Krokiew. źródło: NKJP: Kazimierz Saługa: Ocalić od zapomnienia (odc.18), Co Tydzień Jaworzno, 2005-01-01
	Zarówno Pakistańczycy, jak i Syryjczycy bardzo celebrują posiłki. Przerywają pracę i zasiadają do jedzenia. Nikt z nich nie je sam. Wszyscy siadają w kręgu i kiedy jest większa grupa, zaczynają jeść. źródło: NKJP: Jolanta Jakubik: Zupełnie inny świat, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-29
	We trójkę poszli do kuchni, gdzie Marek nakrył do posiłku. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego posilić (się) 'wzmocnić (się)', który od silić się ; zob. siła