-
1.
książk. miejsce, w którym się mieszka - w ogóle lub w danym pewnym okresie -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka -
- główna; dawna, nowa, stała; swoja; cała; elegancka; królewska, ludzka, rodowa, rodzinna siedziba; siedziba szlachecka
- siedziba królów, plemienia, rodu, rodziny
- odległość od siedziby; podróż do siedziby
- służąca w siedzibie
- dotrzeć do siedziby
- mieszkać w siedzibie
-
Franz obudził ją, gdy stali już przed wielkim eleganckim domem. Był to właściwie niewielki pałacyk - berlińska siedziba rodu Steinbergów.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Koszty budowy takich konstrukcji były jednak ogromne, dlatego uogólniając można powiedzieć, że wszyscy, także możnowładztwo i rodzina królewska (od czasu do czasu), mieszkali w siedzibach drewnianych.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. siedziba
siedziby
D. siedziby
siedzib
C. siedzibie
siedzibom
B. siedzibę
siedziby
N. siedzibą
siedzibami
Ms. siedzibie
siedzibach
W. siedzibo
siedziby
-
Zob. siedzieć