-
1.
drzewo iglaste -
[cho-ina] lub [chojina]
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
Kilkanaście minut temu (o godz. 16.00) zapalone zostały na dobre światełka na choince przed kościołem p.w. św. Katarzyny. Choina w świątecznej dekoracji prezentuje się, przyznać trzeba, nad wyraz okazale.
źródło: NKJP: Gazeta Goleniowska, 2006-12-14
Na Cyrhli halny wyrwał choinę wraz z korzeniami. – Zawiesiłem już na niej lampki świąteczne, żeby była ozdoba. A tu na drugi dzień wstaję i widzę, że drzewo leży korzeniami na wierzchu – relacjonuje właściciel posesji.
źródło: NKJP: Łukasz Bobek: Wiatr halny szaleje pod Tatrami, Gazeta Krakowska, 2006-12-11
Kościół stał w młodych świerkach, drewniany i z wielkim spadzistym dachem krytym dranką, poślednim gontem. Pomiędzy choinami widniały żółte nasypy pierwszych grobów, zapowiedź przyszłego cmentarza.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Miejsce, które kiedyś pokazała jej Nayana, miało swoje wejście – między drzewami, po skalnych stopniach zasypanych sosnowymi igłami, z odwróconą misą mrowiska. Przystanęła, zanim weszła w ciemnawe zagęszczenie choin.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. choina
choiny
D. choiny
choin
C. choinie
choinom
B. choinę
choiny
N. choiną
choinami
Ms. choinie
choinach
W. choino
choiny
-
Zob. choja