-
1.
świetlisty krąg otaczający głowy świętych, uwidaczniany w dziełach sztuki sakralnej -
[au-re-ola]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- srebrna, złocista, złota, żółta; promienista, słoneczna, świecąca, świetlna, świetlista aureola
- aureola męczennika, świętego; świętości
- aureola wokół głowy
- aureola nad głową
- skrzydła i aureola
- blask aureoli
- Chrystus, Maryja; święci w aureoli
- mieć aureolę
- być w aureoli
-
Jego głowę okalała aureola, więc niewątpliwie był to święty, najpewniej święty męczennik [...].
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Jednak cuda zdarzały się nadal. Dziesięć lat później nad wieżą kościoła św. Augustyna w Warszawie, pojawiła się postać Madonny w świetlistej aureoli.
źródło: NKJP: Katarzyna T. Nowak: Cud w dwudziestym wieku...?!, Przekrój, 1995
Hagiografia katolicka pełna jest świętych, którzy noszą aureolę dlatego, że oddali życie za Kościół [...].
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Globalny inkubator, Polityka, 2002-09-14
A już włosy poskręcane w bujne sploty okalały ich niewielkie główki niczym aureole na obrazach świętych.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
W sklepach można nabyć pocztówki, na których głowy członków rodziny cara otoczone są aureolami.
źródło: NKJP: Henryk Piec: Święty car, Dziennik Bałtycki, 2000-08-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aureola
aureole
D. aureoli
aureoli
C. aureoli
aureolom
B. aureolę
aureole
N. aureolą
aureolami
Ms. aureoli
aureolach
W. aureolo
aureole
-
łac. kośc. aureola (corōna) 'złota (korona)'