-
4.
książk. powszechny szacunek i uznanie otaczające kogoś -
[au-re-ola]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- aureola męczeństwa, sławy, świętości
-
Nie da się przewidzieć rezultatu. W razie sukcesu aureola sławy otoczy imiona strzelców, w razie jeszcze jednej przegranej - znów cały szereg klątw przybędzie do historii martyrologii polskiej.
źródło: NKJP: Tradycja nie ginie, Dziennik Polski, 2002-08-08
Przejawami tego zbratania i wzajemnego przenikania narodów były nie tylko te najgłośniejsze, bo opromienione aureolą bohaterstwa przypadki [...].
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Ma on tysiąc sposobów, by swojego kandydata przedstawiać w aureoli zwycięstwa, natomiast konkurentów nieprzyjemnie dołować.
źródło: NKJP: Wyborowcy i wybrańcy, Dziennik Polski, 2000-08-25
Wystawa Cžsara pokazuje dobitnie, że wszelkie gesty artystyczne, których celem jest ukazanie sztuki i artysty w dobrym świetle, w aureoli męczeństwa, geniuszu albo współczucia dla świata, skończyły się.
źródło: NKJP: Dorota Jarecka: Korespondencja z 46. Biennale Sztuki w Wenecji, Gazeta Wyborcza, 1995-06-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aureola
aureole
D. aureoli
aureoli
C. aureoli
aureolom
B. aureolę
aureole
N. aureolą
aureolami
Ms. aureoli
aureolach
W. aureolo
aureole
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ aureola + CZEGO -
łac. kośc. aureola (corōna) 'złota (korona)'