-
2.
opinia panująca o kimś lub o czymś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
- dobra, zła sława
- sława detektywa, przestępcy, truciciela, zielarki
- cieszyć się jakąś sławą
-
Kasprzak go nie lubił. Drażniła go jego tężyzna fizyczna, połączona ze sławą brutala, alkoholika, oraz z estymą pogromcy bandytów.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Rio cieszyło się złą sławą. Trzy lata temu w przepastnych wnętrzach barowej zamrażarki znaleziono poćwiartowane zwłoki jednego z właścicieli.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Biesbarmak jadło się palcami. Kazachowie pochłaniali go z wigorem, potwierdzając inną swoją sławę - nieposkromionych obżartuchów.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sława
sławy
D. sławy
sław
C. sławie
sławom
B. sławę
sławy
N. sławą
sławami
Ms. sławie
sławach
W. sławo
sławy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ sława + JAKA + KOGO -
psł. *slava 'fama, wieść, pogłoska; dobre imię, reputacja, rozgłos, wielka cześć, chwała, sława'
Rzeczownik od psł. *slaviti (zob. sławić ).