skamielina - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pejorat. to, co pochodzi z dawnych czasów i przetrwało do dziś w niezmienionej postaci

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

	synonimy:	relikt
	hiperonimy:	pozostałość

Połączenia

intelektualna, komunistyczna, kulturowa; rozrośnięta skamielina; ideowe, literackie, prawne; żałosne skamieliny
skamielina feudalizmu, patriarchatu; (minionego,...) ustroju; jakiejś epoki; (dawnego,...) świata; skamieliny historii; PRL-u; (minionych,...) epok; żalu, pamięci, wrażeń
skamielina, skansen; pozostałości, skamieliny
rozbić skamielinę
stać się skamieliną

Cytaty

	[...] Potrzeby religijne żywią [...] także inteligentni, [...], no i głównie młodzi, dla których typ religijności moherowej jest nie do przyjęcia jako przekaz kompletnie nieczytelny; martwa, odstręczająca skamielina: intelektualna, estetyczna, moralna. źródło: NKJP: Tomasz Wołek: Tron ponad ołtarzem, Polityka, 2007-03-10
	[...] Trzeba pamiętać, że majątek narodowy bez kapitału obcego, bo innego brak, stanie się skamieliną niezdolną do konkurencji. źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Nie trzeba kapitalisty, by cierpieć wyzysk człowieka przez człowieka..., Gazeta Wyborcza, 1995-03-31
	Można przecież lustrować, weryfikować majątki polityków, zmieniać nazwy ulic, sprawdzać przeszłość pracowników NBP, wyrzucać skamieliny PRL-u z mediów publicznych. źródło: NKJP: Tomasz Lis: Odzyskać to, co nieodzyskane, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2007-01-19
	Takich pozostałości, pewnych skamielin prawnych, jest znacznie więcej. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 15.09.1994 r.
	[...] Na frontach drugiej wielkiej wojny dowiedli, że nie są skamielinami minionej epoki. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Siedmiu wspaniałych aliantów, Polityka, 2005-04-26

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	skamielina	skamieliny
D.	skamieliny	skamielin

C.	skamielinie	skamielinom
B.	skamielinę	skamieliny
N.	skamieliną	skamielinami
Ms.	skamielinie	skamielinach
W.	skamielino	skamieliny

Składnia

	+	skamielina	+	JAKA
	+	skamielina	+	CZEGO

Pochodzenie

Rzeczownik z przyrostkiem -ina oparty na imiesłowiu skamiały - od przedrostkowego czasownika s-kamieć < st.pol. kamieć (XV w.) 'kamienieć; obracać się w kamień, stawać się z twardym, nieużytym'.
Zob. kamień