-
1.
taki, który ma moc oddziaływania na świat rzeczywisty za pomocą magii - wiedzy tajemnej -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: czarodziejski
czarowny
zaczarowany
-
- magiczny amulet, artefakt, eliksir, napój, pierścień; magiczna formułka; księga; moc, sztuka; pałeczka; magiczne czynności; obrzędy, zaklęcia; zdolności
-
Chcę ją za żonę. Ale do tego ona musi mieć nogi, a nie łuskowaty ogon. I to się da zrobić, bo za dwa funty pięknych pereł kupiłem magiczny eliksir, z pełną gwarancją. Wypije i wyrosną jej nóżki.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Ważność jemioły wynika z kilku powodów. Jednym z nich jest magiczna moc realizacji życzeń. Życzenia składane pod jemiołą spełnią się na pewno.
źródło: NKJP: Józef Sadowski: Półpasożyt, ale jaka piękna, Tygodnik Siedlecki, 2008-12-22
Dotykał ich, wymawiał magiczne zaklęcia. Niektórzy chorzy budzili się rano ozdrowieni, inni powtarzali seanse po raz drugi i trzeci.
źródło: NKJP: Ścieżka nad rozumem, Dziennik Polski, 2003-02-08
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. magiczny
magiczny
magiczny
magiczne
magiczna
D. magicznego
magicznego
magicznego
magicznego
magicznej
C. magicznemu
magicznemu
magicznemu
magicznemu
magicznej
B. magicznego
magicznego
magiczny
magiczne
magiczną
N. magicznym
magicznym
magicznym
magicznym
magiczną
Ms. magicznym
magicznym
magicznym
magicznym
magicznej
W. magiczny
magiczny
magiczny
magiczne
magiczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. magiczni
magiczni
magiczne
magiczne
D. magicznych
magicznych
magicznych
magicznych
C. magicznym
magicznym
magicznym
magicznym
B. magicznych
magicznych
magicznych
magiczne
N. magicznymi
magicznymi
magicznymi
magicznymi
Ms. magicznych
magicznych
magicznych
magicznych
W. magiczni
magiczni
magiczne
magiczne
-
internac.
ang. magic
fr. magique
wł. magico
z łac. magicus
Źródłem formy łacińskiej jest gr. magikós 'magiczny'; zob. magia