ubrudzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować pojawienie się na sobie brudu - zanieczyszczenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

synonimy:

obsyfić się
uwalać się
uwalić się

	Nie ubrudzisz się bitą śmietaną. źródło: NKJP: Radosław Figura: Teraz albo nigdy! Odcinek 09, 2008
	Ubrudziła się piaskiem i musiała go zmyć źródło: NKJP: bogdan prejs: Mistrzyni z osiedla Z, Dziennik Zachodni, 2006-09-13
	– Co tu się stało? – zapytał lekarz, bo naciskając klamkę, ubrudził się brązową mazią. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
	Ja sama bardzo lubię malarstwo olejne, więc dostałam płótno, farby i malowałam przez trzy godziny. Ubrudziłam się po łokcie, ale zabawa była przednia. źródło: NKJP: (mah): Grają w szachy, malują i zwiedzają, Gazeta Krakowska, 2002-08-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubrudziłem się +(e)m się ubrudził	ubrudziłam się +(e)m się ubrudziła	ubrudziłom się +(e)m się ubrudziło	ubrudziliśmy się +(e)śmy się ubrudzili	ubrudziłyśmy się +(e)śmy się ubrudziły
2 os.	ubrudziłeś się +(e)ś się ubrudził	ubrudziłaś się +(e)ś się ubrudziła	ubrudziłoś się +(e)ś się ubrudziło	ubrudziliście się +(e)ście się ubrudzili	ubrudziłyście się +(e)ście się ubrudziły
3 os.	ubrudził się	ubrudziła się	ubrudziło się	ubrudzili się	ubrudziły się

bezosobnik: ubrudzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ubrudźmy się
2 os.	ubrudź się	ubrudźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubrudziłbym się bym się ubrudził	ubrudziłabym się bym się ubrudziła	ubrudziłobym się bym się ubrudziło	ubrudzilibyśmy się byśmy się ubrudzili	ubrudziłybyśmy się byśmy się ubrudziły
2 os.	ubrudziłbyś się byś się ubrudził	ubrudziłabyś się byś się ubrudziła	ubrudziłobyś się byś się ubrudziło	ubrudzilibyście się byście się ubrudzili	ubrudziłybyście się byście się ubrudziły
3 os.	ubrudziłby się by się ubrudził	ubrudziłaby się by się ubrudziła	ubrudziłoby się by się ubrudziło	ubrudziliby się by się ubrudzili	ubrudziłyby się by się ubrudziły

bezosobnik: ubrudzono by się

bezokolicznik: ubrudzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ubrudziwszy się

gerundium: ubrudzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: brudzić się

+

ubrudzić się

+

CZYM

Zob. brudzić