rozprzestrzenić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

sprawić, że coś zajmie duży teren lub rozniesie się pomiędzy wieloma istotami żywymi lub obiektami

[rospszestszenić] lub pot. [rospszesczszenić], lub pot. [rospszeszczszenić]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

ogólne określenia ilości

rozprzestrzenić bakterie, broń jądrową, choroby, drobnoustroje, ginące gatunki roślin, pyłki, zarazę

	Przez wieki małżeństwa rozprzestrzeniły szeroko dziedziczne włości Habsburgów, dając im Niderlandy, tron Hiszpanii, koronę Węgier i Czech. źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
	Zamierzał zacząć rewolucję od armii i floty, by później ją rozprzestrzenić na wszystkie ministerstwa, gubernie i sioła. źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007
	Strażakom udało się opanować ogień i nie dopuścić do jego rozprzestrzenienia. Ale niestety cały dach budynku spłonął. źródło: NKJP: (lern): Pożar domu na ul. Dobrzyńskiej, Gazeta Pomorska, 2009-12-12
	Komary są owadami rozprzestrzenionymi na całej kuli ziemskiej. źródło: NKJP: (vinga): Komary na odstrzał, NTN Żuławy, 2000-06-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprzestrzeniłem +(e)m rozprzestrzenił	rozprzestrzeniłam +(e)m rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniłom +(e)m rozprzestrzeniło	rozprzestrzeniliśmy +(e)śmy rozprzestrzenili	rozprzestrzeniłyśmy +(e)śmy rozprzestrzeniły
2 os.	rozprzestrzeniłeś +(e)ś rozprzestrzenił	rozprzestrzeniłaś +(e)ś rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniłoś +(e)ś rozprzestrzeniło	rozprzestrzeniliście +(e)ście rozprzestrzenili	rozprzestrzeniłyście +(e)ście rozprzestrzeniły
3 os.	rozprzestrzenił	rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniło	rozprzestrzenili	rozprzestrzeniły

bezosobnik: rozprzestrzeniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozprzestrzeńmy
2 os.	rozprzestrzeń	rozprzestrzeńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprzestrzeniłbym bym rozprzestrzenił	rozprzestrzeniłabym bym rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniłobym bym rozprzestrzeniło	rozprzestrzenilibyśmy byśmy rozprzestrzenili	rozprzestrzeniłybyśmy byśmy rozprzestrzeniły
2 os.	rozprzestrzeniłbyś byś rozprzestrzenił	rozprzestrzeniłabyś byś rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniłobyś byś rozprzestrzeniło	rozprzestrzenilibyście byście rozprzestrzenili	rozprzestrzeniłybyście byście rozprzestrzeniły
3 os.	rozprzestrzeniłby by rozprzestrzenił	rozprzestrzeniłaby by rozprzestrzeniła	rozprzestrzeniłoby by rozprzestrzeniło	rozprzestrzeniliby by rozprzestrzenili	rozprzestrzeniłyby by rozprzestrzeniły

bezosobnik: rozprzestrzeniono by

bezokolicznik: rozprzestrzenić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozprzestrzeniwszy

gerundium: rozprzestrzenienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozprzestrzeniony

odpowiednik aspektowy: rozprzestrzeniać

+

rozprzestrzenić

+

CO

Zob. przestrzeń