żar

Do południa przemierzaliśmy samo serce kraju Fulbejów. Tu [...] ongiś oczy płonęły żarem krwawych wojen świętych, a szable jakże pochopnie wyrywały się z czerwonych pochew i spadały na łby murzyńskich pogan, chociaż jeszcze częściej prały własną brać.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962

[...] słynna kochanica Ludwika XV- Madame Pompadour – miała na nowo rozpalić miłosny żar w królewskim kochanku za pomocą chłopskiej potrawy z marchwi z dodatkiem ziemniaków, zapieczonych w sosie beszamelowym.

źródło: NKJP: (MAK): Afrodyzjaki, czyli przez żołądek do..., Dziennik Zachodni, 2005-02-12

Położyłem wieniec z szarfą, na której widniał napis - Nieznanemu Żołnierzowi - Naród, który żyje i walczy. W wieńcu były zatrute kolce, ale nikt nie kwapił się do jego usunięcia. Niemcy sądząc, że to legalna akcja, zatrzymywali się i salutowali. Opowiadając to, porucznik ma młodzieńczy żar w oczach.

źródło: NKJP: Wokół grobu i pomnika, Dziennik Polski, 2003-07-11

-- Ci, którzy sami chcą wydostać się stąd, zwątpili w miłosierdzie boskie. Wydaje im się, że Bóg o nas zapomniał. A w Miejscu do Boga nie jest dalej niż w Świecie. Po śmierci wszyscy trafią do tego samego królestwa niebieskiego! Karolina wzruszyła nieznacznie ramionami, słuchając tej wygłaszanej z wielkim żarem przemowy.

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996

Ja pryncypialnie rozpocząłem wystąpienie w sprawie prenumeraty, ale Kapusto w ogóle nie odpowiadał i beznadziejna to była sprawa, chociaż przekonywałem, a nawet prosiłem z żarem, pasją i logiką.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997