naśladowca
-
osoba, która wzoruje się na kimś lub na czymś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- ewentualni, potencjalni; liczni; gorliwi; utalentowani naśladowcy
- naśladowca Chrystusa; naśladowcy Jezusa
- mieć; znaleźć naśladowców
-
Nikomu z licznych naśladowców włoskiego mistrza nie udało się powtórzyć tego wrażenia zagadkowości i ulotności.
źródło: NKJP: Trik Leonarda, Dziennik Polski, 2000-12-18
Benedykt XVI nie jest i nie będzie naśladowcą Jana Pawła II i powinniśmy to uszanować.
źródło: NKJP: Marek Lubaś-Harny: Benedykt na ścieżkach Jana Pawła, Gazeta Krakowska, 2006-05-26
Śledztwo trwa. Policja nie wyklucza, że zatrzymana podpalaczka nie działała sama, jak również to, że znalazła naśladowcę.
źródło: NKJP: CK: Podpalaczka zatrzymana, a las znowu się palił, Głos Siemiatycz, 2006-08-18
Na wystawie zobaczymy za to kilku naśladowców stylu Bruegla, który na malarstwie flamandzkim XVI i XVII wieku odcisnął niezatarte piętno.
źródło: NKJP: Dorota Jarecka: Na Zamku Królewskim w Warszawie trwa wystawa flamandzkiego malarstwa XVI i XVII wieku, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05
Dziwne, ale Picasso tak silnie wyciskając piętno na sztuce XX w. praktycznie nie pozostawił następców. Miał wielu naśladowców jako kubista, później ich szeregi gwałtownie topniały.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Pikasy i bohomazy, Polityka nr 2377, 2002-11-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. naśladowca
naśladowcy
ndepr naśladowce
depr D. naśladowcy
naśladowców
C. naśladowcy
naśladowcom
B. naśladowcę
naśladowców
N. naśladowcą
naśladowcami
Ms. naśladowcy
naśladowcach
W. naśladowco
naśladowcy
ndepr naśladowce
depr -
+ naśladowca + (KOGO/CZEGO) -
Zob. naśladować