świsnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wydać dźwięk przypominający gwizdanie, spowodowany szybkim przemieszczeniem się czegoś w powietrzu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

synonimy:

zaświstać

Cynowy pucharek świsnął w powietrzu i z brzękiem odbił się od bruku.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Kula świsnęła nad moim uchem.

źródło: NKJP: Michał Cichy: Polacy - Żydzi. Czarne karty Powstania, Gazeta Wyborcza, 1994-01-29

Świsnął bat, konie parsknęły, zastukały kopyta, brzękły dzwoneczki i trojka odjechała.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świsnąłem +(e)m świsnął	świsnęłam +(e)m świsnęła	świsnęłom +(e)m świsnęło	świsnęliśmy +(e)śmy świsnęli	świsnęłyśmy +(e)śmy świsnęły
2 os.	świsnąłeś +(e)ś świsnął	świsnęłaś +(e)ś świsnęła	świsnęłoś +(e)ś świsnęło	świsnęliście +(e)ście świsnęli	świsnęłyście +(e)ście świsnęły
3 os.	świsnął	świsnęła	świsnęło	świsnęli	świsnęły

bezosobnik: świśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		świśnijmy
2 os.	świśnij	świśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świsnąłbym bym świsnął	świsnęłabym bym świsnęła	świsnęłobym bym świsnęło	świsnęlibyśmy byśmy świsnęli	świsnęłybyśmy byśmy świsnęły
2 os.	świsnąłbyś byś świsnął	świsnęłabyś byś świsnęła	świsnęłobyś byś świsnęło	świsnęlibyście byście świsnęli	świsnęłybyście byście świsnęły
3 os.	świsnąłby by świsnął	świsnęłaby by świsnęła	świsnęłoby by świsnęło	świsnęliby by świsnęli	świsnęłyby by świsnęły

bezosobnik: świśnięto by

bezokolicznik: świsnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: świsnąwszy

gerundium: świśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiedniki aspektowe: świszczeć , świstać

+

świsnąć

+

(GDZIE)

Zob. świstać