świsnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

pot. ukraść - zabrać bezprawnie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

	synonimy:	buchnąć dmuchnąć gwizdnąć podprowadzić podwędzić rąbnąć skraść skubnąć ukraść wykraść zakosić zapieprzyć zwinąć
	hiperonimy:	przywłaszczyć zabrać

	Trzymamy się tak już piąty rok. Jak jeden śpi, to drugi patrzy, żeby mu inny bezdomny tektury spod głowy nie świsnął albo butów. źródło: NKJP: Agnieszka Kamińska: Domu ci życzę i żony, Dziennik Bałtycki, 2006-04-18
	Ktoś, bardzo się starając, świsnął ci rower, maskował się przy tym niczym jakiś cichociemny, wiedział, że jesteś gdzieś tuż obok. źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
	Sprzed dworca Łódź Fabryczna wspólnicy świsnęli ciemnego poloneza, którym wieczorem podjechali na miejsce akcji. źródło: NKJP: Kacper Kulej: Zaproszenie do poloneza, Trybuna Śląska, 2001-06-22
	Jadzia [...] kryształów nie pozwoliła obcym dotknąć; popaprzą łapskami, upuszczą albo świsną i szukaj wiatru w polu. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świsnąłem +(e)m świsnął	świsnęłam +(e)m świsnęła	świsnęłom +(e)m świsnęło	świsnęliśmy +(e)śmy świsnęli	świsnęłyśmy +(e)śmy świsnęły
2 os.	świsnąłeś +(e)ś świsnął	świsnęłaś +(e)ś świsnęła	świsnęłoś +(e)ś świsnęło	świsnęliście +(e)ście świsnęli	świsnęłyście +(e)ście świsnęły
3 os.	świsnął	świsnęła	świsnęło	świsnęli	świsnęły

bezosobnik: świśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		świśnijmy
2 os.	świśnij	świśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świsnąłbym bym świsnął	świsnęłabym bym świsnęła	świsnęłobym bym świsnęło	świsnęlibyśmy byśmy świsnęli	świsnęłybyśmy byśmy świsnęły
2 os.	świsnąłbyś byś świsnął	świsnęłabyś byś świsnęła	świsnęłobyś byś świsnęło	świsnęlibyście byście świsnęli	świsnęłybyście byście świsnęły
3 os.	świsnąłby by świsnął	świsnęłaby by świsnęła	świsnęłoby by świsnęło	świsnęliby by świsnęli	świsnęłyby by świsnęły

bezosobnik: świśnięto by

bezokolicznik: świsnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: świsnąwszy

gerundium: świśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: świśnięty

+

świsnąć

+

(KOMU) + CO + (SKĄD)

Zob. świstać