załatwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wykonując różne czynności i starania, doprowadzić do końca jakąś sprawę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

burmistrz, dyrektor, rząd, wójt załatwił coś
załatwić formalności, kwestie formalne, pozwolenie na budowę, sprawę, szereg spraw, formalności, wizę; reklamację; dotację, kredyt, pieniądze
załatwić coś drogą elektroniczną, telefoniczną...
załatwić bez łapówki, bez prawników
załatwić do końca
na szczeblu rządowym, wojewódzkim...; na miejscu
załatwić w sposób pozytywny, polubowny...; w banku, w ambasadzie, w gminie, w magistracie, w urzędzie; w ciągu 14 dni, jednego miesiąca...
załatwić za łapówkę, za pieniądze
załatwić na czas
załatwić od razu, od ręki
załatwić po znajomości
komuś udało się coś załatwić

	Wszystkie swoje sprawy obywatel załatwi bezpośrednio w gminie i powiecie. źródło: NKJP: Teraz kielnia?, Dziennik Polski, 1998-07-06
	Interesanci, którzy nie załatwią formalności w Wydziale Komunikacji kieleckiego starostwa do godziny 14, nie mogą wpłacić pieniędzy za rejestrację pojazdu czy prawo jazdy. źródło: NKJP: Agata Niebudek: Nie kasa a bank, Echo Dnia, 2006-09-07
	[...] ani urzędy gminne, ani rejonowe nie funkcjonują jak trzeba. - Boję się, że po przekazaniu uprawnień wyżej załatwienie czegokolwiek będzie trwało o wiele dłużej - mówi Pietrusiewicz. źródło: NKJP: Marek Wielgo: Budownictwo, Gazeta Wyborcza, 1996-07-06
	Jest to pierwszy pozytywnie załatwiony wniosek o nowe kierunki kształcenia, z kilku złożonych w Ministerstwie przez szkołę. źródło: NKJP: (e): Nowy kierunek, Nowiny Raciborskie, 2003-08-27
	Oczywiście pamiętajmy o tym, że apelami, a także ogólnymi uchwałami podejmowanymi przy takiej okazji w Sejmie niczego nie załatwimy. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.02.1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załatwiłem +(e)m załatwił	załatwiłam +(e)m załatwiła	załatwiłom +(e)m załatwiło	załatwiliśmy +(e)śmy załatwili	załatwiłyśmy +(e)śmy załatwiły
2 os.	załatwiłeś +(e)ś załatwił	załatwiłaś +(e)ś załatwiła	załatwiłoś +(e)ś załatwiło	załatwiliście +(e)ście załatwili	załatwiłyście +(e)ście załatwiły
3 os.	załatwił	załatwiła	załatwiło	załatwili	załatwiły

bezosobnik: załatwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		załatwmy
2 os.	załatw	załatwcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załatwiłbym bym załatwił	załatwiłabym bym załatwiła	załatwiłobym bym załatwiło	załatwilibyśmy byśmy załatwili	załatwiłybyśmy byśmy załatwiły
2 os.	załatwiłbyś byś załatwił	załatwiłabyś byś załatwiła	załatwiłobyś byś załatwiło	załatwilibyście byście załatwili	załatwiłybyście byście załatwiły
3 os.	załatwiłby by załatwił	załatwiłaby by załatwiła	załatwiłoby by załatwiło	załatwiliby by załatwili	załatwiłyby by załatwiły

bezosobnik: załatwiono by

bezokolicznik: załatwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: załatwiwszy

gerundium: załatwienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: załatwiony

odpowiednik aspektowy: załatwiać

+

załatwić

+

CO

Zob. łatwy