Jak korzystać ze słownika?

załatwić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. pracę

  • Definicja

    2.

    podjąwszy pewne starania, zrobić coś, żeby uzyskać konkretny rezultat, który jest uważany za trudny do osiągnięcia
  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    rodzaje pracy

  • Połączenia
    • brat, kolega, kumpel, ojciec; wójt załatwił coś; koleżanka, żona załatwiła coś
    • załatwić coś córce, dziecku, kuzynowi, mamie, synowi
    • załatwić bilety, koncert, wejściówkę; pracę, zwolnienie; adwokata, lekarza
    • załatwić bez hałasu
    • załatwić dla syna
    • ktoś może coś załatwić, komuś udało się coś załatwić
  • Cytaty

    - Ojciec załatwił ci kolonie - rzuciła, nie patrząc na nią.

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005

    [...] chłopak na parę tygodni sfolgował z imprezami, był grzecznym synkiem, i w tym czasie załatwił mamie... sanatorium na drugim krańcu Polski.

    źródło: NKJP: Adam Żywiecki: Biznes z pytonem, Dziennik Polski, 2003-02-01

    Najlepiej niech to mój dziadek załatwi. Dla niego żaden kłopot.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

    - Czy możesz mi załatwić zwolnienie lekarskie na następny tydzień? - zapytałem.

    źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. załatwię
    		 załatwimy
    2 os. załatwisz
    		 załatwicie
    3 os. załatwi
    		 załatwią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. załatwiłem
    +(e)m załatwił
    		 załatwiłam
    +(e)m załatwiła
    		 załatwiłom
    +(e)m załatwiło
    		 załatwiliśmy
    +(e)śmy załatwili
    		 załatwiłyśmy
    +(e)śmy załatwiły
    2 os. załatwiłeś
    +(e)ś załatwił
    		 załatwiłaś
    +(e)ś załatwiła
    		 załatwiłoś
    +(e)ś załatwiło
    		 załatwiliście
    +(e)ście załatwili
    		 załatwiłyście
    +(e)ście załatwiły
    3 os. załatwił
    		 załatwiła
    		 załatwiło
    		 załatwili
    		 załatwiły

    bezosobnik: załatwiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. załatwmy
    2 os. załatw
    		 załatwcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. załatwiłbym
    bym załatwił
    		 załatwiłabym
    bym załatwiła
    		 załatwiłobym
    bym załatwiło
    		 załatwilibyśmy
    byśmy załatwili
    		 załatwiłybyśmy
    byśmy załatwiły
    2 os. załatwiłbyś
    byś załatwił
    		 załatwiłabyś
    byś załatwiła
    		 załatwiłobyś
    byś załatwiło
    		 załatwilibyście
    byście załatwili
    		 załatwiłybyście
    byście załatwiły
    3 os. załatwiłby
    by załatwił
    		 załatwiłaby
    by załatwiła
    		 załatwiłoby
    by załatwiło
    		 załatwiliby
    by załatwili
    		 załatwiłyby
    by załatwiły

    bezosobnik: załatwiono by

    bezokolicznik: załatwić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: załatwiwszy

    gerundium: załatwienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: załatwiony

    odpowiednik aspektowy: załatwiać

  • Składnia
    Rz osobowy + załatwić +
    (KOMU) + CO
  • Pochodzenie

    Zob.  łatwy