-
1.
kwadratowe podwyższenie otoczone linami, przeznaczone do rozgrywania walk bokserskich lub kickboxingowych -
[riŋk] lub [rink]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
miejsca związane ze sportem -
- ring bokserski
- deski, liny ringu
- opuścić ring
- uciec; wypaść; zejść/schodzić z ringu
- wejść/wchodzić, wyjść/wychodzić; paść na ring
- stanąć; walczyć na ringu; stanąć w ringu
-
Po jednym z ciosów cofa się siłą bezwładności o kilka metrów, przed wypadnięciem z ringu ratują go liny i ponownie gong.
źródło: NKJP: Radosław Leniarski: W rewanżu z Bowe'em Gołota znów zdyskwalifikowany, Gazeta Wyborcza, 1996-12-16
Pojedynek skończył się już w 69 sekundzie, gdy powalony po raz drugi na deski Norris odmówił kontynuowania walki. Niezadowoleni z postawy Amerykanina kibice zaczęli rzucać na ring różne przedmioty.
źródło: NKJP: (KAW): Kliczko chce do USA, Dziennik Polski, 2001-01-29
Imponowało mi, że [...] ma tak silną osobowość i walczy na ringu również z facetami. Kobiety nie chcą mieć z nią sparingów, bo się jej boją [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Pacanowska: Chciałam poczuć adrenalinę we krwi, Echo Dnia, 2004-06-04
Trójka reprezentantów Perfekcji Tarnów, podopiecznych trenera Macieja Barana zapewniła sobie prawo startu w finałach Mistrzostw Polski w kick-boxingu. Na ringu w Krakowie drugą lokatę w wadze 55 kg wywalczyła tarnowianka Anna Wójcik.
źródło: NKJP: (kier): Trójka w finale, Gazeta Krakowska, 2004-03-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ring
ringi
D. ringu
ringów
C. ringowi
ringom
B. ring
ringi
N. ringiem
ringami
Ms. ringu
ringach
W. ringu
ringi
-
z ang. ring 'pierścień; obręcz; krąg'