w sposób świadczący o tym, że ktoś nie cieszy się z obecności innych osób lub ich pomysłów i dostrzega te ich cechy, które uważa za złe i niekorzystne dla innych
[...] zauważył, że popularność królowej u Francuzów blednie. Zwrócił uwagę, jak zimno ją przyjęto, gdy wjechała do Paryża [...].
źródło: NKJP: Internet
Wicedyrektor [...] ma gabinecik malutki, proporcjonalny do roli Ameryki Łacińskiej w naszej polityce. Przyjmuje mnie ostentacyjnie zimno. Jak gdybym wszedł do pokoju-chłodni.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
Przeważnie salon stał pusty i zamknięty, najwyżej Ania miewała w nim - jak mówiła, zaśmiewając się - wizyty oficjalne. Na przykład podkochujących się w niej konkurentów, których witała zimno, siedząc sztywno na krześle, w towarzystwie matki czy babki.
źródło: NKJP: Aniela Kowalska: Niczego nie żałuję, 2009
- A czy takiemu zdrajcy i oberszpiegowi [...] nie należała się kara wielomiesięcznych cierpień, a nie łaska krótkiego śledztwa i bezbolesnego zawiśnięcia na szubienicy? - spytał zimno Stroop.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996