wtrącić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. do więzienia

  • 2.

    książk.  uwięzić kogoś w jakimś miejscu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    więzienie i kara

    • wtrącić do lochu, do piwnicy, do więzienia, do więziennej wieży; do piekła
  • Wyrzucić mnie zawsze zdążysz, więc wysłuchaj mnie do końca, panie. - A jeśli wtrącę cię do lochu albo oddam mnichom? - spytał szorstko gubernator.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

    W marcu 1940, gdy akurat był w Zawichoście, został ujęty przez gestapo i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Nadano mu tam numer jeniecki 1201, wtrącono na miesiąc do bunkra, na kolejne dziewięć wcielono do kompanii karnej, by w końcu osadzić w katowickim areszcie.

    źródło: NKJP: Elżbieta Piersiakowa: Rok księdza Blachnickiego, Dziennik Zachodni , 2004-09-06

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wtrącę
    wtrącimy
    2 os. wtrącisz
    wtrącicie
    3 os. wtrąci
    wtrącą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wtrąciłem
    +(e)m wtrącił
    wtrąciłam
    +(e)m wtrąciła
    wtrąciłom
    +(e)m wtrąciło
    wtrąciliśmy
    +(e)śmy wtrącili
    wtrąciłyśmy
    +(e)śmy wtrąciły
    2 os. wtrąciłeś
    +(e)ś wtrącił
    wtrąciłaś
    +(e)ś wtrąciła
    wtrąciłoś
    +(e)ś wtrąciło
    wtrąciliście
    +(e)ście wtrącili
    wtrąciłyście
    +(e)ście wtrąciły
    3 os. wtrącił
    wtrąciła
    wtrąciło
    wtrącili
    wtrąciły

    bezosobnik: wtrącono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wtrąćmy
    2 os. wtrąć
    wtrąćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wtrąciłbym
    bym wtrącił
    wtrąciłabym
    bym wtrąciła
    wtrąciłobym
    bym wtrąciło
    wtrącilibyśmy
    byśmy wtrącili
    wtrąciłybyśmy
    byśmy wtrąciły
    2 os. wtrąciłbyś
    byś wtrącił
    wtrąciłabyś
    byś wtrąciła
    wtrąciłobyś
    byś wtrąciło
    wtrącilibyście
    byście wtrącili
    wtrąciłybyście
    byście wtrąciły
    3 os. wtrąciłby
    by wtrącił
    wtrąciłaby
    by wtrąciła
    wtrąciłoby
    by wtrąciło
    wtrąciliby
    by wtrącili
    wtrąciłyby
    by wtrąciły

    bezosobnik: wtrącono by

    bezokolicznik: wtrącić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wtrąciwszy

    gerundium: wtrącenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wtrącony

    odpowiednik aspektowy: wtrącać

  • Rzosobowy + wtrącić +
    KOGO + do CZEGO
  • Zob.  trącić