skarżyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. pracodawcę do sądu

  • 2.

    występować ze skargą na kogoś do sądu w celu uzyskania określonego zadośćuczynienia
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    sąd

    • poszkodowany, rzecznik skarży
    • skarżyć dziennikarza, lekarza, ministra, pracodawcę; gminę, miasto, rząd, skarb państwa, spółkę, szpital, urząd; decyzję sądu, orzeczenie, ustawę, wyrok
    • skarżyć do sądu
    • skarżyć o alimenty, o fałszerstwo, o gwałt, o molestowanie, o nieuczciwą konkurencję, o odszkodowanie, o plagiat, o zabójstwo, o zniesławienie
    • skarżyć przed trybunałem
    • skarżyć często, wielokrotnie
    • chcieć, móc, zamierzać skarżyć
    • strona skarżąca
  • Na tę refundację przeznacza się olbrzymie środki, zadłużenia narastają, aptekarze skarżą wojewodów do sądów o zaległe odsetki.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.03.1995

    Czy rząd dokonuje właściwych wysiłków, czy jest świadomy tego, że gdy Polska wejdzie do Wspólnoty Europejskiej, każdy pracownik będzie mógł skarżyć rząd do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości?

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.12.1996

    Obywatel ma prawo skarżyć każdą decyzję organu administracji do niezawisłego sądu.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 07.04.1994

    Wszystko to, co jest uregulowane w kodeksie rodzinnym bądź w kodeksie cywilnym, powinno być w naszym przekonaniu skarżone do sądu powszechnego.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 08.05.1998

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skarżę
    skarżymy
    2 os. skarżysz
    skarżycie
    3 os. skarży
    skarżą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skarżyłem
    +(e)m skarżył
    skarżyłam
    +(e)m skarżyła
    skarżyłom
    +(e)m skarżyło
    skarżyliśmy
    +(e)śmy skarżyli
    skarżyłyśmy
    +(e)śmy skarżyły
    2 os. skarżyłeś
    +(e)ś skarżył
    skarżyłaś
    +(e)ś skarżyła
    skarżyłoś
    +(e)ś skarżyło
    skarżyliście
    +(e)ście skarżyli
    skarżyłyście
    +(e)ście skarżyły
    3 os. skarżył
    skarżyła
    skarżyło
    skarżyli
    skarżyły

    bezosobnik: skarżono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę skarżył
    będę skarżyć
    będę skarżyła
    będę skarżyć
    będę skarżyło
    będę skarżyć
    będziemy skarżyli
    będziemy skarżyć
    będziemy skarżyły
    będziemy skarżyć
    2 os. będziesz skarżył
    będziesz skarżyć
    będziesz skarżyła
    będziesz skarżyć
    będziesz skarżyło
    będziesz skarżyć
    będziecie skarżyli
    będziecie skarżyć
    będziecie skarżyły
    będziecie skarżyć
    3 os. będzie skarżył
    będzie skarżyć
    będzie skarżyła
    będzie skarżyć
    będzie skarżyło
    będzie skarżyć
    będą skarżyli
    będą skarżyć
    będą skarżyły
    będą skarżyć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skarżmy
    2 os. skarż
    skarżcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skarżyłbym
    bym skarżył
    skarżyłabym
    bym skarżyła
    skarżyłobym
    bym skarżyło
    skarżylibyśmy
    byśmy skarżyli
    skarżyłybyśmy
    byśmy skarżyły
    2 os. skarżyłbyś
    byś skarżył
    skarżyłabyś
    byś skarżyła
    skarżyłobyś
    byś skarżyło
    skarżylibyście
    byście skarżyli
    skarżyłybyście
    byście skarżyły
    3 os. skarżyłby
    by skarżył
    skarżyłaby
    by skarżyła
    skarżyłoby
    by skarżyło
    skarżyliby
    by skarżyli
    skarżyłyby
    by skarżyły

    bezosobnik: skarżono by

    bezokolicznik: skarżyć

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    skarżąc

    gerundium: skarżenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: skarżący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: skarżony

    odpowiednik aspektowy: zaskarżyć

  • Rzosobowy + skarżyć +
    KOGO + (do CZEGO) + (o CO)
    Rzosobowy + skarżyć +
    CO + do CZEGO
  • zach. psł. *skr̥žiti

    W etymologicznym związku z psł. *skrъgati, *skrъžǫ ‘skrzeczeć, zgrzytać’, z rozwojem znaczeniowym ‘skrzeczeć’ > ‘lamentować, użalać się, uskarżać się’.
    Od tego skarga.