męczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powodować utratę sił wskutek wysiłku fizycznego, psychicznego lub umysłowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

praca męczy
męczyć człowieka, czytelnika, pana; ludzi, mieszkańców; oczy, wzrok
bardzo, cholernie, niesłychanie, niezmiernie, niezwykle, strasznie, szczególnie, wyjątkowo; ciągle, często, długo; mniej; szybko męczyć; męczyć fizycznie, psychicznie
męczyć i denerwować, męczyć i stresować
męczący kaszel, sen; dzień, okres, sezon; spacer, upał; obowiązek, turniej; męcząca cisza; droga, podróż, wyprawa; praca, wspinaczka; męczące zajęcie

	Już ponad dziesięć lat męczą Martę potworne, napadowe duszności astmy psychogennej, prawie zawsze, kiedy wrażliwy system nerwowy nie wytrzymuje nadmiernego napięcia. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Cały czas męczyło ją podejrzenie, że ten młokos odrobinę z niej drwi. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
	Podręczniki musiały pewnie męczyć uczniów nadmiarem podawanych w dużych ilościach i w sposób arbitralny informacji, co mogło wynikać z empirycznego traktowania historii literatury. źródło: NKJP: Michał Zięba: Utwory romantyków polskich w procesie kształcenia galicyjskiej młodzieży szkolnej w latach 1860-1900 - Uwagi na marginesie badań nad recepcją, 2005
	Jaskrawe kolory ścian domów i ubrań męczyły wzrok. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Po wielu dniach męczącego upału jest wreszcie zimno. Mży drobny deszczyk [...]. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie1939-1345 : organizacja, personalia, polityka, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: męczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę męczył będę męczyć	będę męczyła będę męczyć	będę męczyło będę męczyć	będziemy męczyli będziemy męczyć	będziemy męczyły będziemy męczyć
2 os.	będziesz męczył będziesz męczyć	będziesz męczyła będziesz męczyć	będziesz męczyło będziesz męczyć	będziecie męczyli będziecie męczyć	będziecie męczyły będziecie męczyć
3 os.	będzie męczył będzie męczyć	będzie męczyła będzie męczyć	będzie męczyło będzie męczyć	będą męczyli będą męczyć	będą męczyły będą męczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		męczmy
2 os.	męcz	męczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	męczyłbym bym męczył	męczyłabym bym męczyła	męczyłobym bym męczyło	męczylibyśmy byśmy męczyli	męczyłybyśmy byśmy męczyły
2 os.	męczyłbyś byś męczył	męczyłabyś byś męczyła	męczyłobyś byś męczyło	męczylibyście byście męczyli	męczyłybyście byście męczyły
3 os.	męczyłby by męczył	męczyłaby by męczyła	męczyłoby by męczyło	męczyliby by męczyli	męczyłyby by męczyły

bezosobnik: męczono by

bezokolicznik: męczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: męcząc

gerundium: męczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: męczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: męczony

+

męczyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

psł. *mǫčiti 'zadawać męki, męczyć, dręczyć'

Forma prasłowiańska to czasownik odrzeczownikowy od psł. *mǫka 'gniecenie, rozgniatanie, tłuczenie'; zob. męka