-
1.
wygląd twarzy wyrażający emocje, nastrój lub cechy osobowości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- głupia, grobowa, groźna, kwaśna, marsowa, niewinna, niewyraźna, obojętna, obrażona, poczciwa, pokerowa, ponura, poważna, przerażona, skwaszona, smutna, speszona, sroga, śmieszna, tajemnicza, wystraszona, zadowolona, zamyślona, zdziwiona, znudzona mina; śmiertelnie poważna mina
- mina niewiniątka, obrażonej królewny, pokerzysty, zbitego psa
- mina oznacza coś, mówi, świadczy o czymś, wyraża coś; czyjaś mina mówi sama za siebie
- mieć, przybrać, robić, zrobić jakąś minę; robić, stroić (głupie, idiotyczne, śmieszne…) miny
- widać z czyjejś miny
- widać po czyjejś minie
-
Idę na pocztę z ponurą miną, bo spodziewam się, że długo będę stać w śmierdzącym wnętrzu.
źródło: NKJP: Witold Charłamp: Kraj, Kultura, 1989
W szpitalu lekarz mierzył ciśnienie z miną, jakby asystował przy biciu rekordu świata: 230/150.
źródło: NKJP: Jędrzej Niemirycz, Polityka, 1995
O'Brien miał minę skupioną, lecz jednocześnie taką, która dyskretnie sugerowała, że on wie lepiej, co ksiądz powinien mówić [...]
źródło: KJ PWN: Stanisław Grochowiak: Seans, 1997
„Dźwigam, bo mi kazali, i oczywiście uważam to za idiotyczny cyrk, ale w gruncie rzeczy jestem wyższy ponad to” – mówiła mi nieobecna mina grubasa i jego sztucznie swobodny krok.
źródło: KJ PWN: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996
Jego wiecznie senne oczy ożywiły się nieco, a z pucołowatej twarzy zniknęła na chwilę mina wiecznie rozkapryszonego dziecka.
źródło: KJ PWN: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mina
miny
D. miny
min
C. minie
minom
B. minę
miny
N. miną
minami
Ms. minie
minach
W. mino
miny
-
+ mina + (JAKA) -
niem. Miene
z fr. mine
Forma francuska być może z bret. min 'dziób, pysk'