-
2.
proces bytowania, egzystowania przebiegający w jakiś sposób lub w jakichś warunkach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA -
synonimy: egzystencja
żywot
-
- krótkie, długie; całe; dorosłe; nowe; obozowe, klasztorne, więzienne, zakonne, żołnierskie; światowe; kawalerskie; ludzkie; wspólne; własne; duchowe, wewnętrzne; codzienne, normalne, zwyczajne, zwykłe; barwne, bujne, burzliwe, ciężkie, dobre, dostatnie, łatwe, pieskie, piękne, pracowite, rozwiązłe, samotne, skromne, spokojne, szczęśliwe, trudne, udane życie
- radość; filozofia, sens; smak; jakość, poziom, warunki; sposób, tryb; połowa, koniec; dzieje, historia; drogi życia
- znać; zmienić/zmieniać; spędzić/spędzać, toczyć, wieść; mieć; komplikować, obrzydzić/obrzydzać, ułatwić/ułatwiać, uprzykrzyć/uprzykrzać, utrudnić/utrudniać, zatruć/zatruwać; przegrać, marnować, zmarnować; opisywać; zakończyć życie
- opowiadać; rozmawiać o życiu
-
Życie wypełniały mi tłumaczenia. Z trzech języków - angielskiego, niemieckiego i francuskiego. Jako pracoholik nie zauważyłem nawet, kiedy przekroczyłem limit wieku na założenie rodziny.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
Może powinieneś sobie kupić jakieś zwierzątko. Przynajmniej wprowadzałoby jakieś urozmaicenie do twojego życia.
źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999
Moje życie jest wspaniałe. Takie lekkie, bez problemów.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1998
Ma pan na pewno różne swoje przyzwyczajenia, ja nie chcę mówić „wady”, przyzwyczajenia. To wszystko wyjdzie dopiero w takim normalnym, codziennym życiu.
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 294, rękopis
Przepraszam. „Chyba będę przepraszać do końca życia”, pomyślał.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. życie
życia
D. życia
żyć
C. życiu
życiom
B. życie
życia
N. życiem
życiami
Ms. życiu
życiach
W. życie
życia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *žitьje
Rzeczownik abstrakcyjny z przyrostkiem *-ьje od imiesłowu biernego *žitъ (dziś w polszczyźnie tylko z przedrostkiem, np. z-żyty).
Zob. żyć