naprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wynagrodzić komuś coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Nie proszę o łaskę, tylko o to, co mi się prawnie należy. Chcę, żeby naprawiono krzywdę, którą mi wyrządzono.

źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Gdzie są moje pieniądze?, Gazeta Krakowska, 2005-11-24

- Cholera wie, gdzie się szwendają. - Jego głos staje się jeszcze bardziej stanowczy. - Ty masz ich znaleźć. Nawaliłeś, to teraz to napraw.

źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprawiłem +(e)m naprawił	naprawiłam +(e)m naprawiła	naprawiłom +(e)m naprawiło	naprawiliśmy +(e)śmy naprawili	naprawiłyśmy +(e)śmy naprawiły
2 os.	naprawiłeś +(e)ś naprawił	naprawiłaś +(e)ś naprawiła	naprawiłoś +(e)ś naprawiło	naprawiliście +(e)ście naprawili	naprawiłyście +(e)ście naprawiły
3 os.	naprawił	naprawiła	naprawiło	naprawili	naprawiły

bezosobnik: naprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naprawmy
2 os.	napraw	naprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprawiłbym bym naprawił	naprawiłabym bym naprawiła	naprawiłobym bym naprawiło	naprawilibyśmy byśmy naprawili	naprawiłybyśmy byśmy naprawiły
2 os.	naprawiłbyś byś naprawił	naprawiłabyś byś naprawiła	naprawiłobyś byś naprawiło	naprawilibyście byście naprawili	naprawiłybyście byście naprawiły
3 os.	naprawiłby by naprawił	naprawiłaby by naprawiła	naprawiłoby by naprawiło	naprawiliby by naprawili	naprawiłyby by naprawiły

bezosobnik: naprawiono by

bezokolicznik: naprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naprawiwszy

gerundium: naprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: naprawiony

odpowiednik aspektowy: naprawiać

+

naprawić

+

CO

Zob. prawić