likwidator - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

urzędnik, który zajmuje się likwidacją przedsiębiorstwa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

bankowy likwidator; bezduszni, bezwzględni likwidatorzy
likwidator banku, firmy, funduszu, przedsiębiorstwa, spółki; fabryki, huty, kopalni, zakładu; klubu, placówki, spółdzielni; majątku
likwidator z urzędu
likwidator i syndyk, likwidator i zarządca; likwidatorzy i komisarze, likwidatorzy i komornicy; likwidator lub sędzia, likwidator lub nabywca
pełnomocnik, rzecznik; biuro, decyzja, działalność, funkcja, obowiązki, praca, rola likwidatora; aparat, grono likwidatorów
negocjacje, umowa, współpraca z likwidatorem; walka z likwidatorami
likwidator likwiduje
powołać, ustanowić, wskazać, wyznaczyć/wyznaczać likwidatora

	Likwidator fabryki kazał im się wynieść. Dał termin - koniec lipca. źródło: NKJP: Michał Matys, Ewa Zientarska: Biblioteka u pana Grohmana, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1997-05-30
	Zwolniono prezesa spółki, a powołano likwidatora . źródło: NKJP: Najłatwiej zlikwidować firmę, Dziennik Polski, 2002-03-14
	W 55. poprawce do art. 80 § 3 wnioskodawca proponuje, aby [...] umowę z likwidatorem o wykonanie czynności likwidacyjnych zawierał związek rewizyjny, działając w imieniu spółdzielni. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.07.2001
	źródło:

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

likwidator

+

(CZEGO)

fr. liquidateur

niem. Liquidator