-
2.
osoba, która spowodowała albo przyczyniła się do tego, że coś przestało istnieć -
ATEMATYCZNY
-
- likwidator komunizmu; WSI
-
Borys Jelcyn, likwidator komunizmu, który później rozpędził parlament zdominowany przez ludzi dawnego reżimu i wywołał krwawą czeczeńską wojnę, może mieć poczucie sukcesu.
źródło: NKJP: Rosja przepołowiona, Gazeta Wyborcza, 1996-06-18
Wywiad ukazał się w piątek, następny akt wyznaczono na weekend. Wiceminister obrony narodowej i likwidator WSI [...] zapowiedział upublicznienie tez swojego raportu.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Niewybuch, Polityka, 2006-10-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. likwidator
likwidatorzy
ndepr likwidatory
depr D. likwidatora
likwidatorów
C. likwidatorowi
likwidatorom
B. likwidatora
likwidatorów
N. likwidatorem
likwidatorami
Ms. likwidatorze
likwidatorach
W. likwidatorze
likwidatorzy
ndepr likwidatory
depr -
+ likwidator + CZEGO -
fr. liquidateur
niem. Liquidator