rozmydlić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pozbawić precyzji lub wyrazistości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	rozmyć rozwodnić
	hiperonimy:	zatrzeć

Cytaty

Sprawiasz wrażenie, jakbyś próbował rozmydlić sens swoich wypowiedzi nazbyt rozbudowana formą.

źródło: NKJP: Internet

Niestety, czasem panowie potrafią się wyłgać, jakoś rozmydlą sprawę, jakoś się wytłumaczą i wtedy zostaje tylko niesmak.

źródło: Maria Dańkowska: Ślub zaraz po maturze, 1976 (books.google.com)

- Obawiam się, że stworzy się [...] klimat, który spowoduje, że nie ma w ogóle winnych tej zbrodni.
- Myśli pan, że komuś zależy na rozmydleniu odpowiedzialności?

źródło: NKJP: Marcin Kącki: Kto i kiedy zabił księdza, Gazeta Poznańska, 2002-12-18

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozmydlę	rozmydlimy
2 os.	rozmydlisz	rozmydlicie
3 os.	rozmydli	rozmydlą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmydliłem +(e)m rozmydlił	rozmydliłam +(e)m rozmydliła	rozmydliłom +(e)m rozmydliło	rozmydliliśmy +(e)śmy rozmydlili	rozmydliłyśmy +(e)śmy rozmydliły
2 os.	rozmydliłeś +(e)ś rozmydlił	rozmydliłaś +(e)ś rozmydliła	rozmydliłoś +(e)ś rozmydliło	rozmydliliście +(e)ście rozmydlili	rozmydliłyście +(e)ście rozmydliły
3 os.	rozmydlił	rozmydliła	rozmydliło	rozmydlili	rozmydliły

bezosobnik: rozmydlono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozmydlijmy rozmydlmy
2 os.	rozmydl rozmydlij	rozmydlcie rozmydlijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmydliłbym bym rozmydlił	rozmydliłabym bym rozmydliła	rozmydliłobym bym rozmydliło	rozmydlilibyśmy byśmy rozmydlili	rozmydliłybyśmy byśmy rozmydliły
2 os.	rozmydliłbyś byś rozmydlił	rozmydliłabyś byś rozmydliła	rozmydliłobyś byś rozmydliło	rozmydlilibyście byście rozmydlili	rozmydliłybyście byście rozmydliły
3 os.	rozmydliłby by rozmydlił	rozmydliłaby by rozmydliła	rozmydliłoby by rozmydliło	rozmydliliby by rozmydlili	rozmydliłyby by rozmydliły

bezosobnik: rozmydlono by

bezokolicznik: rozmydlić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozmydliwszy

gerundium: rozmydlenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozmydlenie	rozmydlenia
D.	rozmydlenia	rozmydleń
C.	rozmydleniu	rozmydleniom
B.	rozmydlenie	rozmydlenia
N.	rozmydleniem	rozmydleniami
Ms.	rozmydleniu	rozmydleniach
W.	rozmydlenie	rozmydlenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozmydlony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozmydlony	rozmydlony	rozmydlony	rozmydlone	rozmydlona
D.	rozmydlonego	rozmydlonego	rozmydlonego	rozmydlonego	rozmydlonej
C.	rozmydlonemu	rozmydlonemu	rozmydlonemu	rozmydlonemu	rozmydlonej
B.	rozmydlonego	rozmydlonego	rozmydlony	rozmydlone	rozmydloną
N.	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydloną
Ms.	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozmydleni	rozmydleni	rozmydlone	rozmydlone
D.	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlonych
C.	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym	rozmydlonym
B.	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlone
N.	rozmydlonymi	rozmydlonymi	rozmydlonymi	rozmydlonymi
Ms.	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlonych	rozmydlonych

odpowiednik aspektowy: rozmydlać

Składnia

+

rozmydlić

+

CO

Pochodzenie

Zob. mydło