zatrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatarłem się +(e)m się zatarł	zatarłam się +(e)m się zatarła	zatarłom się +(e)m się zatarło	zatarliśmy się +(e)śmy się zatarli	zatarłyśmy się +(e)śmy się zatarły
2 os.	zatarłeś się +(e)ś się zatarł	zatarłaś się +(e)ś się zatarła	zatarłoś się +(e)ś się zatarło	zatarliście się +(e)ście się zatarli	zatarłyście się +(e)ście się zatarły
3 os.	zatarł się	zatarła się	zatarło się	zatarli się	zatarły się

bezosobnik: zatarto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zatrzyjmy się
2 os.	zatrzyj się	zatrzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zatarłbym się bym się zatarł	zatarłabym się bym się zatarła	zatarłobym się bym się zatarło	zatarlibyśmy się byśmy się zatarli	zatarłybyśmy się byśmy się zatarły
2 os.	zatarłbyś się byś się zatarł	zatarłabyś się byś się zatarła	zatarłobyś się byś się zatarło	zatarlibyście się byście się zatarli	zatarłybyście się byście się zatarły
3 os.	zatarłby się by się zatarł	zatarłaby się by się zatarła	zatarłoby się by się zatarło	zatarliby się by się zatarli	zatarłyby się by się zatarły

bezosobnik: zatarto by się

bezokolicznik: zatrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zatarłszy się

gerundium: zatarcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zacierać się

Zob. trzeć