zniknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przestać być gdzieś obecnym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

wyparować

chłopiec, mężczyzna, samochód, samolot zniknął; dziewczyna zniknęła
zniknąć z domu, z krajobrazu (np. miasta), z księgarń, z mapy, z półek (sklepowych), z rozkładu jazdy, z rynku, z ulic
zniknąć w niewyjaśnionych (tajemniczych) okolicznościach
gdzieś; bezpowrotnie, całkowicie, ostatecznie, zupełnie zniknąć
wyjść i zniknąć; zniknąć i pojawić się
nagłe, tajemnicze zniknięcie; zagadka zniknięcia czegoś

	Ponieważ w czerwcu 1998 roku Daniel K. gdzieś zniknął, śledztwo zawieszono. źródło: NKJP: śma: Kradli węgiel z komórek, 2001-06-09
	Jeśli Duńczycy powiedzą dzisiaj NIE, to Wspólnota Europejska nie rozpadnie się - nie znikną więzi polityczne i gospodarcze łączące 12 państw Zachodu. źródło: NKJP: Piotr Cegielski, Robert Sołtyk: Europa czeka na odpowiedź Duńczyków, Gazeta Wyborcza, 1993-05-18
	Ze sklepów zniknęły łopaty do odgarniania śniegu. Teraz na półkach nie ma soli. źródło: NKJP: (MR): Sól: towar pożądany, Express Ilustrowany, 2002-01-08
	Czy więc z ekranów telewizorów znikną lubiane przez widzów amerykańskie seriale? źródło: NKJP: Paweł Burdzy: Telewidzowie pożegnają się z brazylijskimi serialami i amerykańskimi tasiemcami?, Życie, 2000, nr 18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniknąłem znikłem +(e)m zniknął +(e)m znikł	zniknęłam znikłam +(e)m zniknęła +(e)m znikła	zniknęłom znikłom +(e)m zniknęło +(e)m znikło	znikliśmy zniknęliśmy +(e)śmy znikli +(e)śmy zniknęli	zniknęłyśmy znikłyśmy +(e)śmy zniknęły +(e)śmy znikły
2 os.	zniknąłeś znikłeś +(e)ś zniknął +(e)ś znikł	zniknęłaś znikłaś +(e)ś zniknęła +(e)ś znikła	zniknęłoś znikłoś +(e)ś zniknęło +(e)ś znikło	znikliście zniknęliście +(e)ście znikli +(e)ście zniknęli	zniknęłyście znikłyście +(e)ście zniknęły +(e)ście znikły
3 os.	zniknął znikł	zniknęła znikła	zniknęło znikło	znikli zniknęli	zniknęły znikły

bezosobnik: zniknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zniknijmy
2 os.	zniknij	zniknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniknąłbym znikłbym bym zniknął bym znikł	zniknęłabym znikłabym bym zniknęła bym znikła	zniknęłobym znikłobym bym zniknęło bym znikło	zniklibyśmy zniknęlibyśmy byśmy znikli byśmy zniknęli	zniknęłybyśmy znikłybyśmy byśmy zniknęły byśmy znikły
2 os.	zniknąłbyś znikłbyś byś zniknął byś znikł	zniknęłabyś znikłabyś byś zniknęła byś znikła	zniknęłobyś znikłobyś byś zniknęło byś znikło	zniklibyście zniknęlibyście byście znikli byście zniknęli	zniknęłybyście znikłybyście byście zniknęły byście znikły
3 os.	zniknąłby znikłby by zniknął by znikł	zniknęłaby znikłaby by zniknęła by znikła	zniknęłoby znikłoby by zniknęło by znikło	znikliby zniknęliby by znikli by zniknęli	zniknęłyby znikłyby by zniknęły by znikły

bezosobnik: zniknięto by

bezokolicznik: zniknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zniknąwszy
znikłszy

gerundium: zniknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: znikać

+

zniknąć

+

(SKĄD | GDZIE)

Zob. niknąć