-
1.
osoba, która dzięki zdobytej wiedzy tajemnej potrafi wywoływać zjawiska nadprzyrodzone oraz robić rzeczy nieosiągalne dla innych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: czarnoksiężnik
mag
-
- młody, stary; dobry, zły; potężny; prawdziwy czarodziej
- czarodziej z różdżką
- czarodziej i mag; wróżki i czarodzieje
- różdżka czarodzieja
-
Czarodziej całkiem zgrabnie dokonał zaklęcia przeniesienia, jak musiała przyznać, chociaż jej bardziej odpowiadało latanie na miotle.
źródło: NKJP: Patricia C. Wrede: Przywołanie smoków, Esensja, 2008-02
Czarodzieje używają mandragory do eliksirów, dzięki którym zachowują wieczną młodość.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czarodziej
czarodzieje
ndepr czarodzieje
depr D. czarodzieja
czarodziejów
rzadziej czarodziei
C. czarodziejowi
czarodziejom
B. czarodzieja
czarodziejów
rzadziej czarodziei
N. czarodziejem
czarodziejami
Ms. czarodzieju
czarodziejach
W. czarodzieju
czarodzieje
ndepr czarodzieje
depr -
Od: czar (zob.) i -dziej , członu od psł. czasownika * dějati (zob. dziać się ).