-
4.
składane nakrycie pojazdu, zwłaszcza w dorożce, bryczce -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- brezentowa, skórzana; podniesiona, spuszczona buda
- bryczka, dorożka z budą
- postawić, zaciągnąć budę
-
Przeto marzyła mi się lekka bryczuszka pomalowana na wiśniowo. Podobną, tyle że na ogumionych kołach, ze skórzaną budą, a jak to powiadano u nas, pod „baldakimem”, posiadał sąsiedni dwór.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1993
Zagórski kazał dorożkarzowi postawić budę. Przeraziło mnie to, bo dzień był pogodny — i sądziłam, że podniesiona buda może wzbudzić podejrzenia Niemców.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
Ewelina wsiadła, a on podniósł brezentową budę, na której dużymi plamami rozlała się wilgoć, i wskoczył na kozioł.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993
Ulicą przejechała dorożka z czarną opuszczoną budą.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1996
A aleją nadjeżdżał stępa isprawnik w bryczce z podniesioną budą.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buda
budy
D. budy
bud
C. budzie
budom
B. budę
budy
N. budą
budami
Ms. budzie
budach
W. budo
budy
-
śr.-w.-niem. būde 'szałas, chata'