choć/że oko wykol

Może wieczór. Deszcz siąpi drobny, uparty. Ciemno choć oko wykol.

źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

W bramie mrok był choć oko wykol, więc mimo że zawsze nieźle widziała w ciemności, na wszelki wypadek trzymała się jego ramienia.

źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

Noc mogła być czarna, że oko wykol, a ty spity jak świnia.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

[...] zanurzyłem się w plątaninie ciemnych, że oko wykol, uliczek wślizgujących się między pozrastane ze sobą po dwa domostwa Albańczyków.

źródło: NKJP: Stanisław Tekieli: Największa beczka prochu, Gazeta Wyborcza, 1993-01-06

Raz Marek Oryński wpadł w straszliwą mgłę. Biało, że oko wykol, ledwie trasę rozpoznaje.

źródło: NKJP: Lekarze mechanicznych serc, Dziennik Polski, 2001-12-01