- 
    
    1.a skopiowanie cudzego utworu lub jego części i przypisanie sobie autorstwa przez ukrycie tego, kto jest pierwszym i prawdziwym autorem
- 
    
    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE 
 Prawo i łamanie prawa
 przestępstwa
- 
    
    - bezczelny; częściowy; domniemany, oczywisty, rzekomy; doskonały; ewentualny; internetowy; literacki, muzyczny; zwyczajny, zwykły plagiat; plagiat naukowy
- plagiat książki, prac doktorskich, magisterskich, naukowych..., czyjegoś utworu
- dopuścić się plagiatu
- dokonać plagiatu
- popełnić/popełniać, coś stanowi; udowodnić; wykryć, zarzucić komuś plagiat
- coś okazało się plagiatem
- oskarżać, posądzać kogoś; podejrzewany o plagiat
 
- 
    
    Kosiński pisał dużo, jednak dość szybko krytyka amerykańska zaczęła mu zarzucać plagiaty. Największy bestseller Kosińskiego „Po prostu być” oparty jest na „Karierze Nikodema Dyzmy”, plagiat przewija się przez całą literacką twórczość Kosińskiego. źródło: NKJP: Malowany ptak, Dziennik Polski, 2001-05-04 [...] dr Andrzej J., któremu zarzucono i udowodniono dokonanie plagiatu, zostanie prawdopodobnie pozbawiony prawa do wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego. źródło: NKJP: Agata Pustułka: Plamy na kitlu, Trybuna Śląska, 1998 Nie jest to pierwszy wypadek popełnienia plagiatu pracy naukowej w UJ, ale dotychczasowe udawało się wykryć przed obroną. źródło: NKJP: Renata Gluza: Skandal w świecie nauki, Gazeta Wyborcza, 1995-05-22 [...] w przypadku wykrycia plagiatu naukowego oprócz autora pracy konsekwencje powinien ponieść także promotor. źródło: NKJP: (rtk, BOS): Zapłacone tytuły, Gazeta Krakowska, 2004-07-13 
- 
    
    część mowy: rzeczownik rodzaj gramatyczny: m3 liczba pojedyncza liczba mnoga M. plagiat 
 plagiaty 
 D. plagiatu 
 plagiatów 
 C. plagiatowi 
 plagiatom 
 B. plagiat 
 plagiaty 
 N. plagiatem 
 plagiatami 
 Ms. plagiacie 
 plagiatach 
 W. plagiacie 
 plagiaty 
 
- 
    
      + plagiat + CZEGO
- 
    
    może fr. może niem. Plagiat z fr. plagiaire 'plagiator' Konkretne źródło pożyczki jest trudne do ustalenia. Jeśli wyraz pochodziłby z języka francuskiego, byłoby to zapożyczenie graficzne (wymowa francuska wyrazu znacznie się różni). W języku niemieckim wyraz jest zapożyczony z francuskiego. We francuskim stanowi derywat od fr. plagiaire 'plagiator' z przyrostkiem -at. Podstawa francuska wywodzi się z łac. plagiārius 'porywacz (ludzi); plagiator', które derywowane jest z plagiō 'porywam (kogoś)'