Najgorsza konsekwencja tej sprawy może być ujmowana w kategoriach moralnych, czyli zamazania odpowiedzialności, postawienia w równym szeregu ofiar i katów, ludzi porządnych, najlepszych synów tego kraju, którzy płacili krwią, którzy ginęli, którzy musieli emigrować, na równi z ludźmi, którzy dostąpili zaszczytów, prywatyzowali gospodarkę [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.10.1996
Garstka twego prochu jest nam świętością, relikwią ostatnią, za nią płacimy krwią i złotem, życiem całym.
Co by się stało, gdyby wyszło na jaw, że gdzie indziej za wolność od dyktatury trzeba było płacić krwią?
źródło: NKJP: Jan Urban: Przebudzenie opilca, Gazeta Wyborcza, 1992-04-14
Cóż mu miał mówić? Tłumaczyć, że kraj, który dla rewolucji poświęcił całe pokolenie, teraz, gdy przyszło mu płacić za wolność krwią najlepszych synów, walczył o coś nieporównanie większego niż o własne granice?
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
Przedstawił w nim przebieg ostatnich zdarzeń, przypominając poznański Czerwiec 1956 r. i Grudzień 1970 r., kiedy „robotnicy polscy płacili własną krwią za błędy tych, którzy są u władzy”.
źródło: NKJP: Andrzej Friszke: Z ziemi polskiej do włoskiej, Polityka, 2007-09-29