-
2.
pejorat. w propagandzie okresu stalinizmu: bogaty chłop, uznawany za prześladowcę biedniejszych mieszkańców wsi i przeciwnika zmian wprowadzanych na wsi przez władzę komunistyczną -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- burżuje i kułacy
- syn kułaka
-
Wróg klasowy okopywał się. Wywłaszczeni burżuje, kułacy i czarna reakcja, jak kler, nie mogli nam darować, że mieliśmy znacjonalizowany przemysł, kwitnące spółdzielnie produkcyjne i ustrój sprawiedliwości społecznej.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
[...] jeżeli pracuje u niego czterech bratanków i on im za to płaci, to taki chłop nie jest kułakiem, ale jeżeli zatrudnia obcych ludzi, to jest kułakiem.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
W okresie stalinizmu uznany za kułaka musiał płacić bardzo wysokie podatki.
źródło: NKJP: Joanna Tomczyńska: Sanktuarium w Wilka Lesie, Dziennik Zachodni, 2001-10-05
Plany pomocy sąsiedzkiej winny być układane pod kątem wymogów walki klasowej i zabezpieczenia biedniaków przed wyzyskiem ze strony kułaków przez dostarczenie realnej pomocy biednym rolnikom
źródło: Olsztyński Dziennik Wojewódzki nr 17, 1950 (polona2.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kułak
kułacy
ndepr kułaki
depr D. kułaka
kułaków
C. kułakowi
kułakom
B. kułaka
kułaków
N. kułakiem
kułakami
Ms. kułaku
kułakach
W. kułaku
kułacy
ndepr kułaki
depr -
ros. kulak
ukr. kułak
z st.rus. *kulakъ 'pięść'
Ros. kulak miał znaczenie przenośne 'lichwiarz wiejski', przez propagandę bolszewicką przeniesione
na rolników niechętnych kolektywizacji. -
Zob. też: