rozdziać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zdjąć z kogoś lub z siebie ubranie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	rozebrać
	antonimy:	oblec odziać

	Szlocham i wtulam się w jej moherowy puszysty sweter; do gabinetu wchodzą dwa ogromne bambry, by mnie rozdziać z moich ciuchów, a ubrać w szpitalną piżamę [...]. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
	Mężczyźni pracowali rozdziani do pasa, śniadzi, osmaleni słońcem, kobiety były w perkalowych bluzkach i chusteczkach na głowie. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Żołnierze z satysfakcją patrzyli, jak kupieccy pomocnicy przywiązują rozdzianych z szat bandytów do wozów, a ruszając woźnica, zamiast po końskich grzbietach, chlasta batem ich nagie plecy. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Kowboje podeszli do swojego stolika, zdjęli kapelusze, rozdziali kurtki i ... czar prysł. Zamienili się w zwykłych, czerwonogębych, podtatusiałych polskich czy też irlandzkich chłopów. źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziałem +(e)m rozdział	rozdziałam +(e)m rozdziała	rozdziałom +(e)m rozdziało	rozdzialiśmy rozdzieliśmy +(e)śmy rozdziali +(e)śmy rozdzieli	rozdziałyśmy +(e)śmy rozdziały
2 os.	rozdziałeś +(e)ś rozdział	rozdziałaś +(e)ś rozdziała	rozdziałoś +(e)ś rozdziało	rozdzialiście rozdzieliście +(e)ście rozdziali +(e)ście rozdzieli	rozdziałyście +(e)ście rozdziały
3 os.	rozdział	rozdziała	rozdziało	rozdziali rozdzieli	rozdziały

bezosobnik: rozdziano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdziejmy
2 os.	rozdziej	rozdziejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziałbym bym rozdział	rozdziałabym bym rozdziała	rozdziałobym bym rozdziało	rozdzialibyśmy rozdzielibyśmy byśmy rozdziali byśmy rozdzieli	rozdziałybyśmy byśmy rozdziały
2 os.	rozdziałbyś byś rozdział	rozdziałabyś byś rozdziała	rozdziałobyś byś rozdziało	rozdzialibyście rozdzielibyście byście rozdziali byście rozdzieli	rozdziałybyście byście rozdziały
3 os.	rozdziałby by rozdział	rozdziałaby by rozdziała	rozdziałoby by rozdziało	rozdzialiby rozdzieliby by rozdziali by rozdzieli	rozdziałyby by rozdziały

bezosobnik: rozdziano by

bezokolicznik: rozdziać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdziawszy

gerundium: rozdzianie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdziany

odpowiednik aspektowy: rozdziewać

	+	rozdziać	+	KOGO + (z CZEGO)
	+	rozdziać	+	CO

psł. *orzděti (sę) 'zdjąć, zsunąć (odzienie)'

Zob. dziać