rozłożyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

podzielić coś w czasie lub przestrzeni

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	W walkach turniejowych trzeba jednak bardzo umiejętnie rozłożyć siły. źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Mistrz nokautu, Gazeta Krakowska, 2007-06-14
	Wówczas szpital zaciągnąłby kredyt, na który samorząd udzieliłby jedynie gwarancji i zaspokoiłby wierzycieli. A spłatę kredytu można by rozłożyć nawet na 20 lat - wyjaśnia Mirosław Czapla, starosta malborski. źródło: NKJP: Anna Szade: Spółka będzie zdrowsza, Dziennik Bałtycki, 2007-02-02
	Nastąpiła jednak pewna korekta, bowiem okazało się, że koszty prac są pokaźne i postanowiono roboty rozłożyć w czasie. źródło: NKJP: Prywatyzacja i modernizacja PEC, NTN Powiśle, 1998-09-04
	Trzeba rozłożyć koszty między wspólników po równo [...]. Zyski też przecież będą dzielone po równo. źródło: NKJP: Ewelina Majewska: Doktorat z borówek, Dziennik Zachodni, 2007-02-02
	[...] prezes sądu ma rozłożyć równo pracę między dwóch sędziów. źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1958

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłożyłem +(e)m rozłożył	rozłożyłam +(e)m rozłożyła	rozłożyłom +(e)m rozłożyło	rozłożyliśmy +(e)śmy rozłożyli	rozłożyłyśmy +(e)śmy rozłożyły
2 os.	rozłożyłeś +(e)ś rozłożył	rozłożyłaś +(e)ś rozłożyła	rozłożyłoś +(e)ś rozłożyło	rozłożyliście +(e)ście rozłożyli	rozłożyłyście +(e)ście rozłożyły
3 os.	rozłożył	rozłożyła	rozłożyło	rozłożyli	rozłożyły

bezosobnik: rozłożono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłóżmy
2 os.	rozłóż	rozłóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłożyłbym bym rozłożył	rozłożyłabym bym rozłożyła	rozłożyłobym bym rozłożyło	rozłożylibyśmy byśmy rozłożyli	rozłożyłybyśmy byśmy rozłożyły
2 os.	rozłożyłbyś byś rozłożył	rozłożyłabyś byś rozłożyła	rozłożyłobyś byś rozłożyło	rozłożylibyście byście rozłożyli	rozłożyłybyście byście rozłożyły
3 os.	rozłożyłby by rozłożył	rozłożyłaby by rozłożyła	rozłożyłoby by rozłożyło	rozłożyliby by rozłożyli	rozłożyłyby by rozłożyły

bezosobnik: rozłożono by

bezokolicznik: rozłożyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłożywszy

gerundium: rozłożenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłożony

odpowiednik aspektowy: rozkładać

	+	rozłożyć	+	CO + (na CO)
	+	rozłożyć	+	CO + (między KOGO)

ogsł. *orz-ložiti

Zob. łożyć