rozłożyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

10.

pot. zaskakującym zachowaniem lub osobliwymi cechami wywołać u kogoś silne emocje

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

rozwalić

Cytaty

Wczoraj w TV pokazywali wywiady z księgarzami.... rozłożyła mnie wypowiedź jednej kobieciny która powiedziała, że nie będzie tego sprzedawała, bo nie chce aby jej szyby powybijano.

źródło: NKJP: Internet

Zupełnie już rozłożyło mnie nieszczęśliwe sformułowanie w piśmie do prezydenta miasta, w którym [...] piszą, że „przedkłada się wyższość rzeczy martwych nad dobrem mieszkańców osiedla”.

źródło: NKJP: Robert Szkutnik, Dziennik Polski, 2006-07-14

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozłożę	rozłożymy
2 os.	rozłożysz	rozłożycie
3 os.	rozłoży	rozłożą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłożyłem +(e)m rozłożył	rozłożyłam +(e)m rozłożyła	rozłożyłom +(e)m rozłożyło	rozłożyliśmy +(e)śmy rozłożyli	rozłożyłyśmy +(e)śmy rozłożyły
2 os.	rozłożyłeś +(e)ś rozłożył	rozłożyłaś +(e)ś rozłożyła	rozłożyłoś +(e)ś rozłożyło	rozłożyliście +(e)ście rozłożyli	rozłożyłyście +(e)ście rozłożyły
3 os.	rozłożył	rozłożyła	rozłożyło	rozłożyli	rozłożyły

bezosobnik: rozłożono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłóżmy
2 os.	rozłóż	rozłóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłożyłbym bym rozłożył	rozłożyłabym bym rozłożyła	rozłożyłobym bym rozłożyło	rozłożylibyśmy byśmy rozłożyli	rozłożyłybyśmy byśmy rozłożyły
2 os.	rozłożyłbyś byś rozłożył	rozłożyłabyś byś rozłożyła	rozłożyłobyś byś rozłożyło	rozłożylibyście byście rozłożyli	rozłożyłybyście byście rozłożyły
3 os.	rozłożyłby by rozłożył	rozłożyłaby by rozłożyła	rozłożyłoby by rozłożyło	rozłożyliby by rozłożyli	rozłożyłyby by rozłożyły

bezosobnik: rozłożono by

bezokolicznik: rozłożyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłożywszy

gerundium: rozłożenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozłożenie	rozłożenia
D.	rozłożenia	rozłożeń
C.	rozłożeniu	rozłożeniom
B.	rozłożenie	rozłożenia
N.	rozłożeniem	rozłożeniami
Ms.	rozłożeniu	rozłożeniach
W.	rozłożenie	rozłożenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłożony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozłożony	rozłożony	rozłożony	rozłożone	rozłożona
D.	rozłożonego	rozłożonego	rozłożonego	rozłożonego	rozłożonej
C.	rozłożonemu	rozłożonemu	rozłożonemu	rozłożonemu	rozłożonej
B.	rozłożonego	rozłożonego	rozłożony	rozłożone	rozłożoną
N.	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym	rozłożoną
Ms.	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozłożeni	rozłożeni	rozłożone	rozłożone
D.	rozłożonych	rozłożonych	rozłożonych	rozłożonych
C.	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym	rozłożonym
B.	rozłożonych	rozłożonych	rozłożonych	rozłożone
N.	rozłożonymi	rozłożonymi	rozłożonymi	rozłożonymi
Ms.	rozłożonych	rozłożonych	rozłożonych	rozłożonych

Składnia

+

rozłożyć

+

KOGO + (CZYM)

Pochodzenie

ogsł. *orz-ložiti

Zob. łożyć