rozmontować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że określona całość, związana wcześniej z jednym, określonym celem lub jedną konstrukcją myślową, przestaje istnieć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

działalność polityczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

zdemontować

	Czy PSL świadomie rozmontowało kształtujący się układ polityczny z Partią Centrum i prof. Religą? źródło: NKJP: Jerzy Pałosz: Mniej igrzysk, więcej chleba, Gazeta Krakowska, 2005-06-20
	Anglicy spokojnie rozmontują polską obronę, z którą Irlandczycy nie potrafili sobie dać rady – oświadczyli na końcu relacji. źródło: NKJP: r.m., t: Koszmar w bramce, Trybuna Śląska, 2004-09-06
	W ciągu pięciu lat środkowoeuropejskim reformatorom udało się rozmontować komunizm, rozpocząć przebudowę systemów prawnych i sprywatyzować dużą część przemysłu. źródło: NKJP: George Bayliss: Bomba zegarowa, Gazeta Wyborcza, 1995-07-17
	Scena, w której Bóg woła: „Adamie, gdzie jesteś?”, a Adam chowa się w krzakach i wymyśla żałosną odpowiedź, jest tak psychologicznie prawdziwa. Aż prosi się, by rozmontować ten mit warstwa po warstwie, zobaczyć w nim skarbnicę archetypów poruszających jeszcze dziś naszą zbiorową wyobraźnię. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Adam z Edenu, Polityka, 2002-12-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmontowałem +(e)m rozmontował	rozmontowałam +(e)m rozmontowała	rozmontowałom +(e)m rozmontowało	rozmontowaliśmy +(e)śmy rozmontowali	rozmontowałyśmy +(e)śmy rozmontowały
2 os.	rozmontowałeś +(e)ś rozmontował	rozmontowałaś +(e)ś rozmontowała	rozmontowałoś +(e)ś rozmontowało	rozmontowaliście +(e)ście rozmontowali	rozmontowałyście +(e)ście rozmontowały
3 os.	rozmontował	rozmontowała	rozmontowało	rozmontowali	rozmontowały

bezosobnik: rozmontowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozmontujmy
2 os.	rozmontuj	rozmontujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmontowałbym bym rozmontował	rozmontowałabym bym rozmontowała	rozmontowałobym bym rozmontowało	rozmontowalibyśmy byśmy rozmontowali	rozmontowałybyśmy byśmy rozmontowały
2 os.	rozmontowałbyś byś rozmontował	rozmontowałabyś byś rozmontowała	rozmontowałobyś byś rozmontowało	rozmontowalibyście byście rozmontowali	rozmontowałybyście byście rozmontowały
3 os.	rozmontowałby by rozmontował	rozmontowałaby by rozmontowała	rozmontowałoby by rozmontowało	rozmontowaliby by rozmontowali	rozmontowałyby by rozmontowały

bezosobnik: rozmontowano by

bezokolicznik: rozmontować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmontowawszy

gerundium: rozmontowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozmontowany

odpowiednik aspektowy: rozmontowywać

+

rozmontować

+

CO

Od: montować