rozsadzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

wyznaczyć wielu osobom miejsca

[rossadzić]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

	Przy żegludze w półwietrze, gdzie mamy mniej do czynienia z przechyłami [...] niż w żegludze na wiatr, sternik musi znowu inaczej rozsadzić załogę. źródło: KWSJP: Stefan Wysocki: Żeglarstwo śródlądowe, 1969
	Stół, rozsunięty dwiema deskami, pozwalał rozsadzić gości swobodnie, oczywiście z zachowaniem należnej hierarchii. źródło: KWSJP: Jan Parandowski: Niebo w płomieniach, 1936
	Jeżeli był kłopot z właściwym rozsadzeniem gości, ojciec siadał pośrodku stołu i ważne damy zajmowały miejsca po jego prawej i lewej ręce. źródło: KWSJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
	Parami weszliśmy do klasy, potem przyszła nasza pani Mirosława Szmaj i rozsadziła nas przy stolikach. Według wzrostu. źródło: NKJP: Pierwszy dzień w szkole, Czas Ostrzeszowski, 2003
	Cisza przy stole nie zawsze świadczy, że goście rozsmakowują się w podanych potrawach, może też oznaczać, iż towarzystwo zostało źle dobrane lub źle rozsadzone. źródło: KWSJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je: savoir-vivre przy stole, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsadziłem +(e)m rozsadził	rozsadziłam +(e)m rozsadziła	rozsadziłom +(e)m rozsadziło	rozsadziliśmy +(e)śmy rozsadzili	rozsadziłyśmy +(e)śmy rozsadziły
2 os.	rozsadziłeś +(e)ś rozsadził	rozsadziłaś +(e)ś rozsadziła	rozsadziłoś +(e)ś rozsadziło	rozsadziliście +(e)ście rozsadzili	rozsadziłyście +(e)ście rozsadziły
3 os.	rozsadził	rozsadziła	rozsadziło	rozsadzili	rozsadziły

bezosobnik: rozsadzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozsadźmy
2 os.	rozsadź	rozsadźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsadziłbym bym rozsadził	rozsadziłabym bym rozsadziła	rozsadziłobym bym rozsadziło	rozsadzilibyśmy byśmy rozsadzili	rozsadziłybyśmy byśmy rozsadziły
2 os.	rozsadziłbyś byś rozsadził	rozsadziłabyś byś rozsadziła	rozsadziłobyś byś rozsadziło	rozsadzilibyście byście rozsadzili	rozsadziłybyście byście rozsadziły
3 os.	rozsadziłby by rozsadził	rozsadziłaby by rozsadziła	rozsadziłoby by rozsadziło	rozsadziliby by rozsadzili	rozsadziłyby by rozsadziły

bezosobnik: rozsadzono by

bezokolicznik: rozsadzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozsadziwszy

gerundium: rozsadzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozsadzony

odpowiednik aspektowy: rozsadzać

Rz_osobowy

+

rozsadzić

+

KOGO + GDZIE

ogsł. *orzsaditi 'zmienić miejsce, rozsadzić (głównie o roślinach)'; 'spowodować przemieszczenie; wzdąć; wywołać wylew, wybuch, itp. zjawiska'

Zob. sadzić