-
3.
całość zjawisk określonego rodzaju -
[pszestszeń] lub pot. [pszesczszeń], lub pot. [pszeszczszeń]
-
ATEMATYCZNY
-
- przestrzeń domowa, medialna, miejska, publiczna, robocza, społeczna; duchowa, kulturowa, sakralna, symboliczna
- przestrzeń odbiorcy; nazw, sztuki; wolności
- kształtować, tworzyć przestrzeń
-
Czynniki o charakterze zewnętrznym obejmują kwestie nowej polityki kształtowania przestrzeni ekonomicznej, w tym lokalizacji konkretnych zakładów produkcyjnych, przyciąganiu nowych kapitałów inwestycyjnych, kreowaniu zewnętrznego wizerunku regionu, w tym budowania jego tożsamości itp.
źródło: NKJP: Marian Strużycki: Marketing jako czynnik rozwoju regionalnego, 2008
Internet występuje w powieści jako nowa przestrzeń społeczna, doskonale nadająca się do umieszczenia w niej intrygi, jak i komunikacji między uczestnikami, toczącymi swoisty pojedynek z sektą Dzieci Światłości.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Polityka, nr 2574, 2006-10-07
Magwer czuł, że przed jego umysłem otworzyły się nowe przestrzenie. Świat magii, tajemnych sił i źródeł mocy, kruchy i zwiewny, nienamacalny, choć możliwy do obejrzenia.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przestrzeń
przestrzenie
D. przestrzeni
przestrzeni
C. przestrzeni
przestrzeniom
B. przestrzeń
przestrzenie
N. przestrzenią
przestrzeniami
Ms. przestrzeni
przestrzeniach
W. przestrzeni
przestrzenie
-
Być może archaiczny derywat z przyrostkiem *-nь od psł. *persterti 'rozpostrzeć, rozciągnąć, rozłożyć' (Bor)