-
3.
twór zbudowany w określony sposób z powiązanych ze sobą elementów -
ATEMATYCZNY
-
- struktura białkowa, komórkowa; językowa, logiczna, matematyczna, psychiczna, społeczna; struktury gospodarcze, partyjne; podziemne
-
W języku Leśmiana celem stylizacji było bardzo często uniezwyklanie rzeczy i zjawisk - jego struktury językowe taką właśnie pełnią funkcję w utworach.
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959
Procesy te zachodzą w całym układzie nerwowym, choć niektóre struktury są bogatsze w neurotrofiny niż inne.
źródło: NKJP: Julita Czarkowska-Bauch: Mózg na bieżni, Polityka, 2009-03-14
– Zdaję sobie sprawę zarówno z tego, o czym pan mówi, jak i z tego, że prokuratura jest strukturą hierarchiczną.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
- Po raz pierwszy chorobę tę rozpoznał w 1907 r. neuropatolog Alois Alzheimer, dokonując sekcji 57-letniej pacjentki, u której występował zespół otępienny. Stwierdził, że w jej mózgu istniały nieprawidłowe struktury białkowe.
źródło: NKJP: Barbara Czerska: Rozmowa ..., Gazeta Wyborcza, 1992-04-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. struktura
struktury
D. struktury
struktur
C. strukturze
strukturom
B. strukturę
struktury
N. strukturą
strukturami
Ms. strukturze
strukturach
W. strukturo
struktury
Inne uwagi
Zwykle lm
-
+ struktura + JAKA -
z łac. structūra 'budowa, konstrukcja; budowanie; budowla, budynek' , 'szyk, układ, porządek'