obsadzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powierzać komuś jakąś funkcję lub stanowisko albo zajmować je

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

obsadzać kandydata, kolegę, swoich ludzi, znajomego; biskupstwa, fotel marszałka, funkcję, mandaty poselskie, miejsca pracy, placówki dyplomatyczne, rady nadzorcze, stanowisko, tron, urząd, wakat
obsadzać swoimi ludźmi, własnymi kandydatami, znajomymi, zwolennikami
obsadzać kogoś na stanowisku
obsadzać z partyjnego klucza

	Maronici, libańscy katolicy, obsadzają stanowisko prezydenta, muzułmanie sunnici - premiera, muzułmanie szyici zaś - przewodniczącego parlamentu. źródło: KWSJP: Tomasz Wilczek Bejrut: Teraz siostra, Ozon, 2005, nr 3
	Cesarz zainteresowany umocnieniem swej władzy w Sycylii (gdzie samowolnie obsadzał stolice biskupie i dlatego popadł w konflikt z papieżem) oraz staraniem o tron niemiecki dla swego syna Henryka nie dotrzymywał ciągle ponawianych przyrzeczeń swego udziału w wyprawie. źródło: KWSJP: Wobec protestu ubogich, Słowo Powszechne, 1981, nr 248
	Kluczowe poselstwa, tzn. w Londynie i Paryżu, obsadzano nadal najbardziej kwalifikowanymi ludźmi. źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
	Dla armii prowincjonalnych stało się od dawna oczywiste, że mogą obsadzać tron cesarski własnymi kandydatami. źródło: KWSJP: Tadeusz Kotula: Septymiusz Sewerus. Cesarz z Lepcis Magna, 1986
	Przy okazji tej wyprawy podporządkował Anglii kawałek Kalifornii, obsadzając tam Erolla Flynna jako pierwszego gubernatora. źródło: KWSJP: Pacyfik w ogniu, CKM, 2000 nr 5

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obsadzałem +(e)m obsadzał	obsadzałam +(e)m obsadzała	obsadzałom +(e)m obsadzało	obsadzaliśmy +(e)śmy obsadzali	obsadzałyśmy +(e)śmy obsadzały
2 os.	obsadzałeś +(e)ś obsadzał	obsadzałaś +(e)ś obsadzała	obsadzałoś +(e)ś obsadzało	obsadzaliście +(e)ście obsadzali	obsadzałyście +(e)ście obsadzały
3 os.	obsadzał	obsadzała	obsadzało	obsadzali	obsadzały

bezosobnik: obsadzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę obsadzał będę obsadzać	będę obsadzała będę obsadzać	będę obsadzało będę obsadzać	będziemy obsadzali będziemy obsadzać	będziemy obsadzały będziemy obsadzać
2 os.	będziesz obsadzał będziesz obsadzać	będziesz obsadzała będziesz obsadzać	będziesz obsadzało będziesz obsadzać	będziecie obsadzali będziecie obsadzać	będziecie obsadzały będziecie obsadzać
3 os.	będzie obsadzał będzie obsadzać	będzie obsadzała będzie obsadzać	będzie obsadzało będzie obsadzać	będą obsadzali będą obsadzać	będą obsadzały będą obsadzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obsadzajmy
2 os.	obsadzaj	obsadzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obsadzałbym bym obsadzał	obsadzałabym bym obsadzała	obsadzałobym bym obsadzało	obsadzalibyśmy byśmy obsadzali	obsadzałybyśmy byśmy obsadzały
2 os.	obsadzałbyś byś obsadzał	obsadzałabyś byś obsadzała	obsadzałobyś byś obsadzało	obsadzalibyście byście obsadzali	obsadzałybyście byście obsadzały
3 os.	obsadzałby by obsadzał	obsadzałaby by obsadzała	obsadzałoby by obsadzało	obsadzaliby by obsadzali	obsadzałyby by obsadzały

bezosobnik: obsadzano by

bezokolicznik: obsadzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: obsadzając

gerundium: obsadzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: obsadzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: obsadzany

odpowiednik aspektowy: obsadzić

Rz_osobowy	+	obsadzać	+	CO + (KIM)
Rz_osobowy	+	obsadzać	+	KOGO + GDZIE

Zob. sadzać